The Drop, that wrestles in the Sea
The Drop, that wrestles in the Sea –
Forgets her own locality
As I, in Thee –
She knows herself an Offering small –
Yet small, she sighs, if all, is all –
How larger – be?
The Ocean, smiles at her conceit –
But she, forgetting Amphitrite –
Pleads “Me”?
F255/J284/1861
De Druppel, die worstelt in de Zee –
Vergeet haar eigen plek
Zoals ik, bij U –
Zij ziet haarzelf als een klein Offer –
Maar klein, zucht ze, als alles, alles is –
Waartoe dan groter – zijn?
De Oceaan, lacht om haar ijdelheid –
Maar zij, die Amphitrite vergeet –
Smeekt “En Ik”?
“Amphitrite” was in de Griekse mythologie de godin van de zee, de vrouw van Poseidon. Ze probeert Poseidon te ontvluchten, maar een dolfijn bracht haar bij hem terug. De Oceaan heeft al een vrouw dus, wat de hoofdpersoon vergeet.
Emily Dickinson stuurt dit gedicht naar Samuel Bowles, een goede vriend. Mogelijk is ze een tijd verliefd op hem geweest. Samuel Bowles trouwde in 1848 met Mary Schermerhorn.
Varianten:
– voor “in” (regel 3): “toward” (voor);
– voor “Offering small” (regel 4): “incense small” (korreltje wierook).