The Drop, that wrestles in the Sea
The Drop, that wrestles in the Sea –
Forgets her own locality –
As I – toward Thee –
She knows herself an incense small –
Yet small – she sighs – if all is all –
How larger – be?
The Ocean – smiles – at her Conceit –
But She, forgetting Amphitrite –
Pleads – “Me”?
J284/F255/1861
De Druppel, die worstelt in de Zee –
Vergeet haar eigen plek –
Zoals ik – voor U –
Zij ziet haarzelf als een korreltje wierook –
Toch klein – zucht ze – als alles alles is –
Waartoe dan groter – zijn?
De Oceaan – lacht – om haar IJdelheid –
Maar zij, die Amphitrite vergeet –
Smeekt – “En Ik”?
“Amphitrite” was in de Griekse mythologie de godin van de zee, de vrouw van Poseidon. Ze probeert Poseidon te ontvluchten, maar een dolfijn bracht haar bij hem terug. De Oceaan heeft al een vrouw dus, wat de hoofdpersoon vergeet.]