The farthest Thunder that I heard
The farthest Thunder that I heard
Was nearer than the Sky
And rumbles still –
———though Torrid Noons
Have lain their Missiles by –
The Lightning that preceded it
Struck no one but myself
But I would not exchange the Bolt
For all the rest of Life –
Indebtedness to Oxygen
The Chemist can repay –
But not the obligation
To Electricity –
It founds the Homes
And decks the Days
And every clamor bright
Is but the gleam concomitant
Of that waylaying Light –
The Thought is quiet as a Flake –
A Crash without a sound,
How Life’s reverberation
It’s explanation found –
F1665/J1581/1884
De verste Donder die ik heb gehoord
Was dichterbij dan de Hemel
En rommelt nog steeds –
———al hebben Verzengende Middagen
Zijn Schichten opgevangen –
De Bliksem die eraan voorafging
Trof niemand anders dan mij
Maar ik zou de Bliksem niet willen ruilen
Voor heel de rest van het Leven –
De Schuld aan Zuurstof
Kan de Gelukkige terugbetalen –
Maar niet de verplichting
Aan Elektriciteit –
Zij sticht de Huizen
En siert de Dagen
En elke luide kreet
Is slechts de gloed die gepaard gaat
Met dat aangrijpende Licht –
Het Denken verstilt als een Sneeuwvlok –
Een inslag zonder het minste geluid,
Hoe de echo van het Leven
Haar verklaring vond –
“Indebtedness” – de zuurstof die nodig is om te leven kan een tevreden mens terugbetalen (bijvoorbeeld door rechtschapen te zijn). Maar de elektrische schichten die de mens treffen zijn te overweldigend.
Varianten:
– voor “The Happy” (regel 10): “The Chemist” (De Chemicus), “The ransomed” (De Geredde) en “A Lover” (Een Geliefde);
– voor “can” (regel 10): “may” (mag);
– voor “The Thought is” (regel 18): “The Scene was –“ (Het Schouwspel verstilde –).