The lonesome for they know not What
The lonesome for they know not What –
The Eastern Exiles – be –
Who strayed beyond the Amber line
Some madder Holiday –
And ever since – the purple Moat
They strive to climb – in vain –
As Birds – that tumble from the clouds
Do fumble at the strain –
The Blessed Ether – taught them –
Some Transatlantic Morn –
When Heaven – was too common – to miss –
Too sure – to dote upon!
F326/J262/1862
De eenzamen omdat ze Nergens van weten –
Zijn – de Ballingen uit het Oosten –
Die rondzwierven achter de Amberen grens
Op ‘n te gek Feest –
En sindsdien – de paarse Heuvel
Tevergeefs – trachten te beklimmen –
Als vogels – die uit de wolken tuimelen
En hakkelen in hun lied –
De Heilige Geest – leerde hen over –
‘n Transatlantische Ochtend –
Toen de Hemel – te gewoon was – om te missen –
Te zeker – om erg van te houden!
“Madder Holiday”: waanzinniger feest. Het lijkt een beeld voor het de hemel op aarde.
“Amber line”: de grens van het gouden morgenlicht, in het verre Oosten dus.
“Purple Moat”: de heuvel van het purperen avondlicht. Als variant voor “Moat” schreef Emily Dickinson “West”. Zij willen tevergeefs klimmen naar het hemels paradijs.
“Ether”: atmosfeer, lucht, maar ook (heilige) geest, goddelijke inspiratie.
“Transatlantic Morn” – de ochtend die alle continenten aandoet.