The lonesome for they know not What
The lonesome for they know not What –
The Eastern Exiles – be –
Who strayed beyond the Amber line
Some madder Holiday –
And ever since – the purple Moat
They strive to climb – in vain –
As Birds – that tumble from the clouds
Do fumble at the strain –
The Blessed Ether – taught them –
Some Transatlantic Morn –
When Heaven – was too common – to miss –
Too sure – to dote upon!
F326/J262/1862
Eenzaam omdat ze niet weten Wat –
Zijn – de Ballingen uit het Oosten –
Die verdwaald waren voorbij de Amberen lijn
In ’n te gek Feest –
En sindsdien – de paarse Gracht
Tevergeefs – trachten te beklimmen –
Als vogels – die uit de wolken tuimelen
En hakkelen in hun lied –
De Gezegende Ether – leerde hen over –
‘n Transatlantische Ochtend –
Toen de Hemel – te gewoon was – om te missen –
Te zeker – om erg van te houden!
“Eastern Exiles” – waarschijnlijk Eva en Adam die uit het paradijs verbannen waren.
“Amber line”: de grens van het gouden morgenlicht, in het verre Oosten dus.
“Purple Moat”: de grens van het purperen avondlicht. Als variant voor “Moat” schreef Emily Dickinson “West”. Zij proberen de nachtelijke hemel te beklimmen naar de plek waar de zon opkomt (naar een paradijselijke wereld).
“Transatlantic Morn” – de ochtend die alle continenten aandoet, het te gekke feest lijkt het beeld voor het hemels paradijs op aarde.