The Mountains stood in Haze –
The Valleys stopped below
And went or waited as they liked
The River and the Sky.

At leisure was the Sun –
His interests of Fire
A little from remark withdrawn –
The Twilight spoke the Spire.

So soft upon the Scene
The Act of evening fell
We felt how neighborly a thing
Was the Invisible.

F1225/J1278/1871

De bergen waren in Nevel gehuld –
De Valleien daaronder opgesloten
En de Rivier en de Lucht
Vertrokken of wachtten naar believen.

De Zon stond op zijn gemak –
Zijn belangen in Vuur
Een beetje uit het zicht verwijderd –
De Schemer sprak de Torenspits toe.

Zo zachtjes op dit Toneel
Viel de Akte van de avond
We voelden hoe vertrouwd nabij
Het Onzichtbare was.