The only Ghost I ever saw
Was dressed in Mechlin – so –
He had no sandal on his foot –
And stepped like flakes of snow –

His Mien, was soundless, like the Bird –
But rapid – like the Roe –
His fashions, quaint, Mosaic –
Or haply, Mistletoe –

His conversation – seldom –
His laughter, like the Breeze –
That dies away in Dimples
Among the pensive Trees –

Our interview – was transient –
Of me, himself was shy –
And God forbid I look behind –
Since that appalling Day!

F331/J274/1862

De enige Geest die ik ooit heb gezien
Ging in Vlaams Kant gekleed – zo –
Droeg Hij geen sandalen aan zijn voeten –
Hij zette zijn stappen als vokkken sneeuw –

Zijn Tred – geruisloos, als een Vogel –
Maar snel – als een Ree –
Zijn stijl, ouderwets, zoals van Mozes –
Of mogelijk, van Maretak –

Zijn spreken – bijna nooit –
Zijn lachen, als een lichte Bries –
Die wegsterft in Rimpelingen
Tussen de dromerige Bomen –

Ons onderhoud – was van korte duur –
Tegen mij, was hij verlegen –
En God verhoede dat ik omkijk –
Sinds die vreselijke dag!