The only Ghost I ever saw
Was dressed in Mechlin – so –
He had no sandal on his foot –
And stepped like flakes of snow –

His Mien, was soundless, like the Bird –
But rapid – like the Roe –
His fashions, quaint, Mosaic –
Or haply, Mistletoe –

His conversation – seldom –
His laughter, like the Breeze –
That dies away in Dimples
Among the pensive Trees –

Our interview – was transient –
Of me, himself was shy –
And God forbid I look behind –
Since that appalling Day!

F331/J274/1862

De enige Geest die ik ooit heb gezien
Was gekleed in Vlaams Kant – dus –
Had hij geen sandalen aan zijn voeten –
En stapte als vlokken sneeuw–

Zijn Verschijnen – geruisloos, als een Vogel –
Maar snel – als een Ree –
Zijn stijl, apart, Mozaïsch –
Of mogelijk, als Maretak –

Het spreken van hem – bijna nooit –
Zijn lachen, als een lichte Bries –
Die wegsterft in de Kuiltjes
Onder de dromerige Bomen –

Ons onderhoud – was van korte duur –
Voor mij, hij zelf was verlegen –
En God verhoede dat ik om zou kijken –
Sinds die verschrikkelijke dag!