The Things that never can come back, are several

The Things that never can come back,
——–are several –
Childhood – some forms of Hope –
——–the Dead –
Though Joys – like Men –
——–may sometimes make a Journey –
And still abide –
We do not mourn for Traveler, or Sailor,
Their Routes are fair –
But think enlarged of all
——–that they will tell us
Returning here –
“Here!” There are typic “Heres” –
Foretold Locations –
The Spirit does not stand –
Himself – at whatsoever Fathom
His Native Land –

F1564/J1515/1881

Er zijn diverse Dingen,
——–die nooit meer terugkomen –
Kindertijd – bepaalde vormen van Hoop –
——–de Doden –
Alhoewel Vreugde – net als Mensen –
——–soms op Reis gaat –
En nog steeds blijft bestaan –
We treuren niet om de Reiziger, of de Zeeman,
Hun Wegen zijn prachtig –
Maar denk uitgebreid na over alles
——–wat ze ons te vertellen hebben
Bij hun terugkeer hier –
“Hier!” Er zijn typische “Hieren” –
Voorspelbare Plekken –
De Geest heeft geen voetstuk –
Hij – in welk Bereik ook
Wordt zijn Eigen Land –

“Returning here” – als we de doden weer zullen terugzien, in de hemel dus.
“Foretold Locations” – de voorstellingen die we van de hemel hebben.
“Fathom”: vadem (lengtemaat 1,82 m), bereik, diepgang (Noah Webster, Lexicon, 1844).
“His Native Land”: zijn Geboorteland – hier wat vrijer vertaald.
Emily Dickinson is nauw bevriend met Elizabeth Holland en schrijft haar vele brieven. Als haar man Josiah in 1881 sterft aan een hartaanval, stuurt Emily Dickinson haar in een maand vier brieven, waarvan dit gedicht het laatste is.