The Way I read a Letter’s – this

The Way I read a Letter’s – this –
‘Tis first – I lock the Door –
And push it with my fingers – next –
For transport it be sure –

And then I go the furthest off
To counteract a knock –
Then draw my little Letter forth
And slowly pick the lock –

Then – glancing narrow, at the Wall –
And narrow at the floor
For firm Conviction of a Mouse
Not exorcised before –

Peruse how infinite I am
To no one that You – know –
And sigh for lack of Heaven – but not
The Heaven God bestow –

F700/J636/1863

Hoe ik een brief Lees – gaat zo –
Eerst – doe ik de Deur op slot –
En druk er tegen met mijn vingers – daarna –
Komt vast en zeker genot –

Dan ga ik zo ver mogelijk daarvandaan
Om mogelijk geklop niet te hoeven horen –
Dan haal ik mijn kleine Brief tevoorschijn
En peuter langzaam het slot open –

Dan – kijk ik aandachtig, naar de Muur –
En inspecteer de vloer
Voor een stevige Afstraffing van een muis
Als ik die nog niet had weggejaagd –

Ik lees hoe oneindig ik ben
Voor iemand die jij – niet kent –
En zucht bij gebrek aan de Hemel – maar niet
De Hemel die God schenkt –

“To no one that You – know”: mogelijk een omkering van woorden, een stijlfiguur die Emily Dickinson wel meer gebruikt. Dus lees ik “Too one that You not know”. Het ‘jij’ slaat op wie het gedicht leest.
Emily Dickinson leidde een afgezonderd bestaan. Brieven waren haar contact met de buitenwereld: ze heeft er vele geschreven en ontvangen. Het was voor haar van levensbelang. Ze schreef ooit “A Letter always feels to me like immortality because it is the mind alone without corporeal friend.” (Een Brief voelt voor mij altijd als onsterfelijkheid omdat het alleen de geest is zonder het lichaam van een vriend – Brief 330).
Varianten:
– voor “this” (regel 1): “so” (gaat zo);
– voor “slowly” (regel 8): “slily” (stiekem, heimelijk) en “softly” (heel rustig);
– voor “floor” (regel 10): “door” (deur).