The Wind – tapped like a tired Man –
And like a Host – “Come in”
I boldly answered – entered then
My Residence within

A Rapid – footless Guest –
To offer whom a Chair
Were as impossible as hand
A Sofa to the Air –

No Bone had He to bind Him –
His Speech was like the Push
Of numerous Humming Birds at once
From a superior Bush –

His Countenance – a Billow –
His Fingers, as He passed
Let go a music – as of tunes
Blown tremulous in Glass –

He visited – still flitting –
Then like a timid Man
Again, He tapped – ’twas flurriedly –
And I became alone –

F621/J436/1863

De Wind – klopte aan als een oude Man –
En als een Gastvrouw – antwoordde ik
Resoluut – “Kom binnen” – en toen ging hij
Mijn Woning binnen

Een Snelle Gast – zonder voeten –
Hem een Stoel aanbieden
Was net zo ondenkbaar als
De Lucht een Bank aanreiken –

Geen Botten die Hem bij elkaar hielden –
Zijn Spreken klonk als het Kabaal
Van vele Kolibries tegelijk
Vanuit hoger Struikgewas –

Zijn Voorkomen – een hoge Deining –
Zijn Vingers, zodra Hij voorbijkwam
Lanceerden muziek – als het geluid
Van het zingen van trillend Glas –

Hij kwam op bezoek – bleef fladderen –
Als een verlegen Man klopte Hij
Nog eens – kort en opgewonden –
En ik werd alleen –