There came a Wind like a Bugle –
It quivered through the Grass
And a Green Chill upon the Heat
So ominous did pass
We barred the Windows and the Doors
As from an Emerald Ghost –
The Doom’s electric Moccasin
That very instant passed –
On a strange Mob of panting Trees
And Fences fled away
And Rivers where the Houses ran
Those looked that lived – that Day –
The Bell within the steeple wild
The flying tidings told –
How much can come
And much can go,
And yet abide the World!

F1618/J1593/1883

Er kwam een Wind als een Hoorngeschal –
Hij sidderde door het Gras
En een Groene Kilte volgde op de Hitte
Zo onheilspellend
We grendelden Ramen en Deuren
Of het een Griezelige Geest betrof –
Het Onheil van een Bliksemschicht
Sloeg precies dat moment in –
Op een vreemde Groep zwiepende Bomen
En Hekken vluchtten weg
Wie er waren – op die Dag – zagen
Rivieren stromen waar Huizen hoorden.
De Klok in de torenspits
Meldde het rondvliegende nieuws –
Hoeveel kan er komen
En hoe ver kan het gaan,
En toch blijft de Wereld bestaan!