There is a June when Corn is cut
And Roses in the Seed –
A Summer briefer than the first
But tenderer indeed

As should a Face supposed the Grave’s
Emerge a single Noon
In the Vermillion that it wore
Affect us, and return –

Two Seasons, it is said, exist –
The Summer of the Just,
And this of Ours, diversified
With Prospect, and with Frost –

May not our Second with its First
So infinite compare
That We but recollect the one
The other to prefer?

F811/J930/1864

Er is een Juni voor de oogst van de Maïs
En Rozen in de Bottel –
Een Zomer korter dan de eerste
Maar zeker zachter

Alsof een Gezicht dat je in het Graf waande
Nog één keer in de Middag verrijzen zou
In het Vermiljoen dat het droeg
Ons zou ontroeren, en terugkeren –

Twee seizoenen zijn er, zegt men –
De Zomer der Rechtvaardigen,
En die van Ons, afwisselend
Met Vergezicht, en met Vorst –

Moge onze Tweede zich niet met zijn Eerste
Zo eindeloos meten
Dat we alleen maar terugdenken aan de ene
Om de vookeur te geven aan de ander?