There is a June when Corn is cut

There is a June when Corn is cut
And Roses in the Seed –
A Summer briefer than the first
But tenderer indeed

As should a Face supposed the Grave’s
Emerge a single Noon
In the Vermillion that it wore
Affect us, and return –

Two Seasons, it is said, exist –
The Summer of the Just,
And this of Ours, diversified
With Prospect, and with Frost –

May not our Second with its First
So infinite compare
That We but recollect the one
The other to prefer?

F811/J930/1864

Er is een Juni waarin Maïs wordt geoogst
En Rozen Bottels krijgen –
Een Zomer korter dan de eerste
Maar zeker zachter

Alsof Iemand – die in het Graf ligt
Nog één keer in de Middag zou verrijzen
In het Vermiljoen dat hem kleurde
Ons ontroert, en teruggaat –

Twee seizoenen, zegt men, bestaan er –
De Zomer der Rechtvaardigen,
En die van Ons, verschillend
In Vooruitzicht, en in Vorst –

Laten we onze Tweede niet met die Eerste
Zo oneindig, vergelijken
Dat we alleen maar aan de een denken
En verkiezen boven de ander?

“June”; hiermee bedoelt Emily Dickinson de “Indian Summer” uit haar streek. Alsof de zomer in de herfst een opleving heeft. De maïs (“corn” in het Amerikaans) wordt in die maanden geoogst (gesneden).
“Vermillion”: Vermiljoen, de kleur van gezondheid.
“Summer of the Just”: de zomer der rechtvaardigen. De beide zomers worden een metafoor van de eeuwige zomer in de hemel en die van ons bestaan. Beiden verschillen qua verwachtingen en koude die op de aardse zomer volgt.
Variant voor “prefer” (regel 16): “adore” (aanbidden).