There is a June when Corn is cut

There is a June when Corn is cut
And Roses in the Seed –
A Summer briefer than the first
But tenderer indeed

As should a Face supposed the Grave’s
Emerge a single Noon
In the Vermillion that it wore
Affect us, and return –

Two Seasons, it is said, exist –
The Summer of the Just,
And this of Ours, diversified
With Prospect, and with Frost –

May not our Second with its First
So infinite compare
That We but recollect the one
The other to prefer?

F811/J930/1864

Er is een Juni waarin Maïs wordt geoogst
En Rozen Bottels krijgen –
Een Zomer korter dan de eerste
Maar zeker zachter

Alsof Iemand – die in het Graf ligt
Nog één keer in de Middag zou verrijzen
Met de Gezonde Kleur die hij had
Ons ontroert, en dan teruggaat –

Twee seizoenen, zijn er, zegt men –
De zomer van de Hemel,
En die van ons, afwisselend
Ze geven een Voorbode af, en Vorst –

Laten we die Tweede van ons niet eindeloos
Vergelijken met die Eerste
Dat we enkel de ene blijven herinneren
En de andere verkiezen?

“June”; hiermee bedoelt Emily Dickinson de “Indian Summer” uit haar streek. Alsof de zomer in oktober en november een opleving heeft. De maïs wordt in die maanden geoogst (gesneden). Deze tweede zomer roept niet alleen warme gevoelens op, maar kan ook angstwekkend zijn. Voor Emily Dickinson zijn er dus twee zomers, die heel verschillend ervaren kunnen worden.
“Vermillion”: Vermiljoen, de kleur van gezondheid.
“Summer of the just”: de zomer van de rechtvaardigen komt van de hemel, in tegenstelling tot de zomer “of ours”.
“Prospect”: verwachting, anticipatie, volgens het Emily Dickinson Lexicon.
Variant voor “prefer” (regel 16): “adore” (aanbidden).