There’s something quieter than sleep
Within this inner room!
It wears a sprig upon its breast –
And will not tell its name.

Some touch it, and some kiss it –
Some chafe its idle hand –
It has a simple gravity
I do not understand!

I would not weep if I were they –
How rude in one to sob!
Might scare the quiet fairy
Back to her native wood!

While simple–hearted neighbors
Chat of the “Early dead” –
We – prone to periphrasis,
Remark that Birds have fled!

F62/J45/1859

Er ligt iets stiller nog dan slapen.
In deze binnenkamer!
Het draagt een twijgje op zijn borst.
En wil zijn naam niet zeggen.

Ze raken het aan, of ze kussen het –
Of wrijven over zijn roerloze hand –
Het heeft een eenvoudige waardigheid
Die ik niet begrijp!

Ik zou niet huilen als ik hen was –
Gesnotter is zo onbeleefd!
Het zou de stille fee wegjagen
Terug naar haar geboortebos!

Terwijl eenvoudige buren
Een praatje maken over “Vroeg gestorven” –
Verwoorden wij – gevoelig voor beeldtaal,
Dat de Vogels zijn weggevlogen!