These held their Wick above the west
These held their Wick above the west –
Till when the Red declined –
Or how the Amber aided it –
Defied to be defined –
Then waned without disparagement
In a dissembling Hue
That would not let the Eye decide
Did it abide or no –
F1416/J1390/1876
Zij hielden hun Licht boven het westen –
Tot toen het Rood afnam –
Of hoe het Geel* daarbij hielp –
Weerstond elke verklaring –
Daarop vervaagden ze zonder te minderen
In een onbestemde Kleur
Waarvan het Oog niet meer kon bepalen
Of het er nog was of niet –
“Red” – het rood van de zonsondergang dat overgaat in oranjegeel (amber) van de schemer.
De tweede strofe is afzonderlijk gestuurd naar Susan Dickinson en Thomas Higginson. Bij beiden is een klein zinnetje toegevoegd: “het gaat misschien – alleen – over de Zonsondergang.”
Variant voor “Then waned” (regel 5): “To wane” (om te vervagen).