They wont frown always – some sweet Day
When I forget to teaze –
They’ll recollect how cold I looked
And how I just said “Please”.

Then They will hasten to the Door
To call the little Girl
Who cannot thank Them for the Ice
That filled the lisping full.

F923/J874/1865

Ze blijven niet altijd kniezen – op ’n goede Dag
Wanneer ik stop ze te plagen –
Herinneren ze zich hoe frigide ik eruitzag
En alleen maar “Alsjeblieft” zei.

Dan haasten Zij zich naar de Deur
Om de kleine Meid te roepen
Die hen niet kan bedanken voor de IJzige kou
Die de kinderpraatjes vulde.