Those fair – fictitious People –
The Women – plucked away
From our familiar Lifetime –
The Men of Ivory –

Those Boys and Girls, in Canvas –
Who stay upon the Wall
In Everlasting Keepsake –
Can Anybody tell?

We trust – in places perfecter –
Inheriting Delight
Beyond our faint Conjecture –
Our dizzy Estimate –

Remembering ourselves, we trust –
Yet Blesseder – than We –
Through Knowing – where We only hope –
Receiving – where we – pray –

Of Expectation – also –
Anticipating us
With transport, that would be a pain
Except for Holiness –

Esteeming us – as Exile –
Themself – admitted Home –
Through gentle Miracle of Death –
The Way ourself, must come –

F369/J499/1862

Die mooie Mensen – waar we aan denken –
De Vrouwen – geplukt
Uit ons gewone Leven –
De Mensen van Ivoor –

Die Jongens en Meisjes, op het Linnen –
Die aan de Muur blijven
Met een blijvend Aandenken –
Kan Iemand daar iets over zeggen?

Wij vertrouwen – op volmaakter plekken –
En erven een Vreugde
Voorbij ons vage Vermoeden –
Onze duizelingwekkende Inschatting –

Zij herinneren ons, geloven we –
Maar meer Gezegend – dan wij –
Want zij weten – waar Wij alleen op hopen –
Zij ontvangen – waar wij – bidden –

Ook – zijn zij vol Verwachting –
Ons al voorgegaan
Met vreugde, die pijn zou zijn
Waren het geen Heiligen –

Ze beschouwen ons – als Ballingen –
Zelf – zijn zij al in Huis binnengelaten –
Door het zachte Wonder van de Dood –
Onze eigen Weg, moet nog komen –