To disappear enhance
To disappear enhances –
The Man that runs away
Is tinctured for an instant
With Immortality
But yesterday a Vagrant
Today, in Memory lain
With superstitious value –
We tamper with again
But Never – far as Honor
Removes the paltry Thing
And impotent to cherish
We hasten to adorn –
Of Death the sternest function
That just as we discern
The Excellence defies us –
Securest gathered then
The Fruit perverse to plucking
But leaning to the Sight
With the extatic limit
Of unobtained Delight.
F1239/J1209/1871
Verdwijnen maakt mooier –
De Mens die heengaat
Wordt meteen verguld
Met Onsterfelijkheid
Gisteren nog een Vagebond
Vandaag, in het Geheugen gestopt
Vol bijgelovige egards –
We foefelen er weer mee
Maar Nooit – zo erg als het Eerbetoon
Dat ’n arme Sloeber verwijdert
En wij, niet in staat om hem lief te hebben,
Haasten ons hem te flatteren –
De wreedste functie van de Dood is
Dat precies wanneer we inzien
Hoe de Overdrevenheid ons tegenstaat –
Dan zeker het Fruit vergaarden
Dat overrijp was om te plukken
En toch voorzichtig Uitzien
Naar de extatische verte
Van onbereikbare Vreugde.
Varianten:
– voor “gilded” (regel 3): “tinctured” (krijgt meteen de kleur van);
– voor regel 10: “Withdraws the worthless Thing”(Dat ‘n onbeduidend Iemand afvoert);
– voor “worthless” (regel 10): “paltry” (pover);
– voor “sternest” (regel 13): “sharpest” (meest indringende);
– voor “Excellence” (regel 15): “Quality” (Topkwaliteit).