‘Twas warm – at first – like Us –
Until there crept upon
A Chill – like frost upon a Glass –
Till all the scene – be gone.

The Forehead copied Stone –
The Fingers grew too cold
To ache – and like a Skater’s Brook –
The busy eyes – congealed –

It straightened – that was all –
It crowded Cold to Cold –
It multiplied indifference –
As Pride were all it could –

And even when with Cords –
‘Twas lowered, like a Weight –
It made no Signal, nor demurred,
But dropped like Adamant.

F614/J519/1863

In het begin – was ’t warm – zoals Wij –
Tot er een Koude overheen kroop –
Zoals IJs op Vensterglas –
Tot het hele zicht – verdwenen was.

Het Voorhoofd leek precies op Steen –
De Vingers werden te koud
Om zeer te doen – en als een Schaatsbaan –
Stolden – de levendige ogen –

Het trok strak – dat was alles –
Stapelde Koude op Koude –
Het vergrootte de Apathie –
Alsof Trots alles was wat er nog kon –

En zelfs toen het met Touwen –
Werd neergelaten, als een zwaar Gewicht –
Gaf het geen Teken, aarzelde evemin,
Maar zonk als Adamant.