Upon his Saddle sprung a Bird
Upon his Saddle sprung a Bird
And crossed a thousand Trees
Before a Fence without a Fare
His Fantasy did please
And then he lifted up his Throat
And squandered such a Note
A Universe that overheard
Is stricken by it yet –
F1663/J1600/1884
Een Vogel sprong in het Zadel
En doorkruiste duizend Bomen
Voordat een gratis Hek
Zijn fantasie blij maakte
En toen zette hij een Keel op
En joeg er zo’n Noot door
Het Universum dat haar opving
Wordt er nog steeds door geteisterd –
“A Universe’s utter Art (De ultieme Kunst van het Universum)
Could not it imitatie (Kon het niet nadoen)”.