Victory comes late – Emily Dickinson

Victory comes late –
And is held low to freezing lips –
Too rapt with frost
To take it –
How sweet it would have tasted –
Just a Drop –
Was God so economical?
His Table’s spread too high for Us –
Unless We dine on tiptoe –
Crumbs – fit such little mouths –
Cherries – suit Robins –
The Eagle’s Golden Breakfast strangles – Them –
God keep His Oath to Sparrows –
Who of little Love – know how to starve –

F195/J690/1861

Overwinning komt laat –
En viel op ijskoude lippen –
Te bevroren door de vorst
Om haar te behalen –
Hoe zoet zou het hebben gesmaakt –
Een Druppel maar –
Was God zo zuinig?
Zijn Tafel wordt te hoog gedekt voor Ons –
Tenzij We op onze tenen dineren –
Kruimels – passen in zulke kleine monden –
Kersen – goed voor Roodborstjes –
Adelaars Gouden Ontbijt verstikt – Hen –
Dat God Zijn Belofte houdt aan de Mussen –
Die van een beetje Liefde – weten te verhongeren –

Dit gedicht is geschreven in de tijd van de bloedige Amerikaanse Burgeroorlog (1861–1865). Naar schattting vielen er 618.000 doden en 500.00 gewonden. De laatste twee regels geven een sneer aan de Eed van God. Emily Dickinson verwijst daarbij naar het evangelie van Mattheüs. Jezus zegt daarin dat de hemelse Vader de mussen, de geringste onder de vogels, blijft voeden. Gods eed belemmert niet dat ze verhongeren.
Varianten:
– voor “take” (regel 4): “mind” (voor de geest te halen);
– voor “high for Us” (regel 8): “high” (hoog);
– voor “Unless” (regel 9): “Except” (Behalve als);
– voor “strangles” (regel 12): “dazzles” (verblindt);
– voor “Oath” (regel 13): “vow” (belofte).