We grow accustomed to the Dark –
When light is put away –
As when the Neighbor holds the Lamp
To witness her Goodbye –

A Moment – We uncertain step
For newness of the night –
Then – fit our Vision to the Dark –
And meet the Road – erect –

And so of larger – Darkness –
Those Evenings of the Brain –
When not a Moon disclose a sign –
Or Star – come out – within –

The Bravest – grope a little –
And sometimes hit a Tree
Directly in the Forehead –
But as they learn to see –

Either the Darkness alters –
Or something in the sight
Adjusts itself to Midnight –
And Life steps almost straight.

J419/F428/1862

We wennen voorzichtig aan het Donker –
Als het Licht is uitgedaan –
Zoals de Buurvrouw die de Lantaarn vasthoudt
om haar Vaarwel gade te slaan –

Eventjes – stappen We onzeker –
Voor het nieuwe van de nacht –
Maar dan – ons Zicht gewend aan het Donker –
Gaan we op Pad – rechtop –

Zo is het ook bij die grotere – Duisternis –
Die Avonden van de Geest –
Wanneer het Maanlicht niets onthult –
Of geen Ster – verschijnt – in de ziel –

De Dappersten – gaan op de tast –
En stoten soms op een Boom
Direct tegen het Voorhoofd –
Maar als ze gewend raken aan het zicht –

Verandert ofwel het Duister –
Ofwel iets in het zicht
Schikt zich aan de Middernacht –
En het Leven gaat bijna normaal verder.