We never know how high we are
We never know how high we are
Till we are asked to rise
And then if we are true to plan
Our statures touch the skies –
The Heroism we recite
Would be a normal thing
Did not ourselves the Cubits warp
For fear to be a King –
F1197/J1176/1871
We weten nooit hoe groots we zijn
Tot men ons vraagt overeind te komen
En dan als we trouw blijven aan onze idealen
Raakt onze gestalte de hemel aan –
De Heldhaftigheid die we tonen
Het zou gewoon zijn
Als wij niet zelf smokkelen met de Lengte
Bang een Vorst te zijn –