When I hoped – I recollect
Just the place I stood –
At a Window facing West –
Roughest Air – was good –

Not a Sleet could bite me –
Not a frost could cool –
Hope it was that kept me warm –
Not Merino shawl –

When I feared – I recollect
Just the Day it was –
Worlds were lying in the Sun –
Yet how Nature froze –

Icicles upon my soul
Prickled Blue and Cool –
Bird went praising everywhere –
Only Me – was still –

And the Day that I despaired –
This – if I forget
Nature will – that it be Night
After Sun has set –
Darkness intersect her face –
And put out her eye –
Nature hesitate – before
Memory and I –

J768/F493/1863

Toen had ik hoop – ik kan me nog precies
De plaats herinneren waar ik stond –
Bij een Raam op het Westen –
De snijdende Lucht – deed goed –

Geen IJzel kon me kwetsen –
Geen vorst kon me vernikkelen –
Hoop was het wat mij warm hield –
Niet een dikke, wollen Sjaal.

Toen had ik angst – ik kan me nog precies
De Dag herinneren wanneer het was –
Werelden lagen in de Zon.
Maar hoe de Natuur bevroor –

IJspegels op mijn ziel
Staken Blauw en Koud –
Vogels zongen overal hun lof –
Ik alleen – was stil –

En de dag dat ik wanhopig was –
Als ik dat – vergeet
Zal de Natuur – het Nacht laten worden
Na het ondergaan van de Zon –
Duisternis zal haar gezicht doorkruisen –
Haar ogen uitsteken –
De natuur aarzelt eerder – dan
Het Geheugen en Ik –