Where bells no more affright the morn –
Where scrabble never comes –
Where very nimble Gentlemen
Are forced to keep their rooms –

Where tired Children placid sleep
Thro’ Centuries of noon
This place is Bliss – this town is Heaven –
Please, Pater, pretty soon!

“Oh could we climb where Moses stood,
And view the Landscape o’er”
Not Father’s bells – nor Factories,
Could scare us any more

J112/F114/1859

Waar klokken de morgen niet meer opschrikken –
Waar nooit wordt geklopt –
Waar zeer opgewonden Heren
Gedwongen worden in hun kamers te blijven –

Waar vermoeide Kinderen rustig slapen
Eeuwen van middagen lang
Die plek is Zalig – die stad is de Hemel –
Alsjeblieft, Vader, schiet op!

“Oh konden we klimmen waar Mozes stond,
En het landschap overzien.”
Niet Vaders klokken – noch Fabrieken,
Kunnen ons meer bang maken