Where bells no more affright the morn
Where bells no more affright the morn –
Where scrabble never comes –
Where very nimble Gentlemen
Are forced to keep their rooms –
Where tired Children placid sleep
Thro’ Centuries of noon
This place is Bliss – this town is Heaven –
Please, Pater, pretty soon!
“Oh could we climb where Moses stood,
And view the Landscape o’er”
Not Father’s bells – nor Factories,
Could scare us any more
F114/J112/1859
Waar klokgelui niet meer de ochtend opschrikt –
Waar nooit krassend geluid wordt –
Waar zeer lichtvoetige Heren
In hun kamers moeten blijven –
Waar vermoeide Kinderen rustig slapen
Eeuwenlang in de middag
Deze plek is Zalig – deze stad is de Hemel –
Alsjeblieft, Vader, schiet op!
“Och, dat we konden klimmen waar Mozes stond,
En het landschap overzien.”
Niet de klokken van Vader – noch de Fabrieken,
Zouden ons meer bang kunnen maken
“Scrabble”: gekras, gekrab – mogelijk iets of iemand die aan de deur krabt.
“Nimble Gentlemen” – sportieve heren die al vroeg aan het trainen zijn?
“Pater’: vader (Latijn).
“Factories” – het geruis van de fabrieken.
De eerste twee regels van de laatste strofe zijn een citaat uit There is a land of pure delight, een hymne van Isaac Watts (1674-1748).