Wild Nights – Wild Nights!
Were I with thee
Wild Nights should be
Our luxury!
Futile – the Winds –
To a Heart in port –
Done with the Compass –
Done with the Chart!
Rowing in Eden –
Ah, the Sea!
Might I but moor – Tonight –
In Thee!
J249/F269/1861
Wilde Nachten – Wilde Nachten!
Was ik met u
Wilde Nachten zouden
Onze luxe moeten zijn!
Vergeefs – de Stormen –
Voor een Hart in de haven –
Weg met het Kompas –
Weg met de Kaart!
Roeien in Eden –
Ah, de Zee!
Kon ik toch aanmeren – Vannacht –
in U!
[Dit is een van de beroemdste gedichten van Emily Dickinson. Eden is haar uitdrukking voor het paradijs. Zonder twijfel is dit een erotisch gedicht. Als zij bij haar geliefde was, zouden wilde nachten haar luxueuze paradijs zijn en alle stormen niets voorstellen. Maar raadselachtig blijft wie haar geliefde mag zijn. Het kan een man zijn (Uitgever Samuel Bowles?), of een vrouw (haar hartsvriendin Susan?) of God (haar relatie tot God verwoordt ze heel lichamelijk). Wel ben ik ervan overtuigd dat het gedicht niet de beschrijving van een liefdesdaad is, maar over haar verlangen gaat (“Were I with thou…”, “…should be our Luxury” en “Might I but moor in Thee!”]