Auteursarchieven: Lint

A Cloud withdrew from the Sky

Emily Dickinson

A Cloud withdrew from the Sky
Superior Glory be
But that Cloud and its Auxiliaries
Are forever lost to me

Had I but further scanned
Had I secured the Glow
In an Hermetic Memory
It had availed me now.

Never to pass the Angel
With a glance and a Bow
Till I am firm in Heaven
Is my intention now.

F1077/J895/1865

Een Wolk trok weg uit de Lucht
Er moest een Hogere Zaligheid zijn
Maar die Wolk en haar Helpers
Ben ik voor altijd kwijt

Had ik maar aandachtiger gekeken
Had ik de Glans maar vastgelegd
In een Gesloten Geheugen
Het had me nu geholpen.

Ga nooit aan een Engel voorbij
Met een vluchtige blik of Knikje
Tot ik veilig in de Hemel ben
Is mijn bedoeling nu.

Of Silken Speech and Specious Shoe

Emily Dickinson

Of Silken Speech and Specious Shoe
A Traitor is the Bee
His service to the newest Grace
Present continually

His Suit a chance
His Troth a Term
Protracted as the Breeze
Continual Ban propoundeth He
Continual Divorce.

F1078/J896/1865

Met zijn Zijden Praatjes en Opzichtige Schoenen
Is de Bij een Verrader
Die zijn diensten steeds weer
Aan de nieuwste Schoonheid aanbiedt

Zijn Verkering toevallig
Zijn Trouw Kort van duur
Even aanhoudend als een Briesje
Steeds weer doet Hij een Huwelijksaanzoek
Steeds weer een Echtscheiding.

How fortunate the Grave

Emily Dickinson

How fortunate the Grave –
All Prizes to obtain,
Successful certain, if at last,
First Suitor not in vain.

F1079/J897/1865

Hoe fortuinlijk is het Graf –
Al die Prijzen die het krijgt,
Succes verzekerd, als aan het einde,
De Eerste Minnaar niet voor niets is geweest.

De dood, de eerste en blijvende minnaar, krijgt ook nog altijd zijn zin.

How happy I was if I could forget

Emily Dickinson

How happy I was if I could forget
To remember how sad I am
Would be an easy adversity
But the recollecting of Bloom

Keeps making November difficult
Till I who was almost bold
Lose my way like a little Child
And perish of the cold.

F1080/J898/1865

Kon ik maar vergeten hoe blij ik was
Bedenken hoe verdrietig ik ben
Zou een kleine tegenvaller zijn
Maar terugdenken aan de Bloeitijd

Blijft November moeilijk maken
Tot ik die bijna moedig was
Als een klein Kind mijn weg kwijtraak
En omkom van de kou.

Experiment to me

Emily Dickinson

Experiment to me
Is every one I meet
If it contain a Kernel?
The Figure of a Nut

Presents upon a Tree
Equally plausibly,
But Meat within, is requisite
To Squirrels, and to Me.

F1081/J1073/1865

Iedereen die ik tegenkom
Is een Experiment voor mij
Of er wel Pit in zit?
De Vorm van een Noot

Komt aan een Boom
Net zo geloofwaardig
Maar het Vruchtvlees van binnen, is essentieel
Voor Eekhoorns, en voor Mij.

“Kernel”: zowel pit als kern, essentie. Zoiets als “Er zit pit in”.

That Such have died enable Us

Emily Dickinson

That Such have died enable Us
The tranquiller to die –
That Such have lived,
Certificate for Immortality.

F1082/J1030/1865

Mag dat Zij gestorven zijn, Ons in staat stellen
Geruster te sterven –
Mag dat Zij geleefd hebben,
Een Bewijs van Onsterfelijkheid leveren.

“Such” – misschien de slachtoffers van de Amerikaanse Burgeroorlog die in 1865 eindigde?

Sang from the Heart, Sire

Emily Dickinson

Sang from the Heart, Sire,
Dipped my Beak in it,
If the Tune drip too much
Have a tint too Red

Pardon the Cochineal –
Suffer the Vermillion –
Death is the Wealth
Of the Poorest Bird.

Bear with the Ballad –
Awkward – faltering –
Death twists the strings –
‘Twasn’t my blame –

Pause in your Liturgies –
Wait your Chorals –
While I repeat your
Hallowed name –

F1083/J1059/1865

Zong uit het Hart, Heer,
Doopte mijn Snavel erin,
Als het Liedje te veel druipt
Een te Rode kleur heeft

Vergeef dan het Karmijn –
Gedoog het Vermiljoen –
Dood is de Luxe
Van de Armste Vogel.

Heb geduld met de Ballade –
Knullig – haperend –
De dood forceert de snaren –
Het lag niet aan mij –

Onderbreek uw Liturgieën –
Wacht met uw Koorzangen –
Ondertussen herhaal ik
Uw Gewijde Naam –

“Cochineal”: cochenille, karmijnrode verfstof gemaakt van insecten – kleur van het bloed.