To break so vast a Heart
Required a Blow as vast –
No Zephyr felled this Cedar straight –
‘Twas undeserved Blast –
F1308/J1312/1873
Het breken van zo’n groot Hart
Vraagt om een even grote Windvlaag –
Geen Westenwind velde deze rechte Ceder –
’t Was een onverdiende Wervelwind –
Lain in Nature –
———so suffice us
The enchantless Pod
When we advertise existence
For the missing Seed –
Maddest Heart that God created
Cannot move a sod
Pasted by the simple summer
On the Longed for Dead –
F1309/J1288/1873
Te ruste gelegd in de Natuur –
———dus neem genoegen met
De levenloze Peulenschil
Als we leven aanprijzen
Voor het afwezige Zaad –
Het Gekste Hart dat God schiep
Kan nog geen zode verzetten
Die een gewone zomer hecht
Aan de Doden die we zo Missen –
Had we our senses
But perhaps ’tis well they’re not at Home
So intimate with Madness
He’s liable with them
Had we the eyes within our Head –
How well that we are Blind –
We could not look upon the Earth –
So utterly unmoved –
F1310/J1284/1873
Hadden we zintuigen voor onszelf
Maar misschien beter dat ze niet Thuis zijn
Zo hecht zijn ze met Waanzin
Dat die hen in de greep heeft
Hadden we ogen binnen in ons Hoofd –
Hoe goed is het toch dat we daar Blind zijn –
We konden niet naar de Aarde kijken –
Zo absoluut onbewogen –
Art thou the thing I wanted?
Begone – my Tooth has grown –
Supply the minor Palate
That has not starved so long –
I tell thee while I waited
The mystery of Food
Increased till I abjured it
And dine without
Like God –
F1311/J1282/1873
Ben jij wat ik graag wilde?
Ga weg – mijn Trek is groter geworden –
Voorzie een kleiner Gehemelte
Dat niet zo sterk honger heeft geleden –
Weet dat onder het wachten
Het mysterie van Voedsel
Groter werd tot ik het afzwoer
En zonder eet
Als God –
Art thou the thing I wanted?
Begone – my Tooth has grown –
Affront a minor palate
Thou did’st not goad so long –
I tell thee while I waited –
The mystery of Food
Increased till I abjured it
Subsisting now like God –
Ben jij wat ik graag wilde?
Ga weg – mijn Trek is groter geworden –
Beledig een kleiner gehemelte
Wat jij niet zo lang hebt getergd –
Weet dat onder het wachten –
Het mysterie van het Voedsel
Groter werd tot ik het afzwoer
En nu als God overleef –
Twas later when the summer went
Than when the Cricket came –
And yet we knew that gentle Clock
Meant nought but Going Home –
‘Twas sooner when the Cricket went
Than when the Winter came
Yet that pathetic Pendulum
Keeps esoteric Time.
F1312/J1276/1873
Het vertrek van de zomer viel later
Dan de komst van de Krekel –
En toch wisten we dat die aardige Klok
Niets anders betekende dan Thuiskomen –
En het vertrek van de Krekel viel eerder
Dan de komst van de Winter
Toch blijft dat aandoenlijke Uurwerk
Onbegrijpelijk bij de Tijd.
September’s Baccalaureate
A combination is
Of Crickets – Crows – and Retrospects
And a dissembling Breeze
That hints without assuming –
An Innuendo sear
That makes the Heart put up it’s Fun –
And turn Philosopher.
F1313/J1271/1873
Septembers Afscheidsrede
Is een combinatie
Van Krekels – Kraaien – Terugblikken
En een hypocriet Briesje
Dat al een voorzichtige hint geeft –
Een toespeling op wat verdorren gaat
Wat zorgt dat het Hart zijn plezier opgeeft –
En verandert in een Filosoof.