A great Hope fell – Emily Dickinson

A great Hope fell
You heard no noise
The Ruin was within
Oh cunning wreck that told no tale
And let no Witness in

The mind was built for mighty Freight
For dread occasion planned
How often foundering at Sea
Ostensibly, on Land

A not admitting of the wound
Until it grew so wide
That all my Life had entered it
And there were troughs beside –

A closing of the simple lid
That opened to the sun
Until the tender Carpenter
Perpetual nail it down –

J1123/F1187/1868

Alle hoop stortte in
En je hoorde er niets van
Een Puinhoop voelde het van binnen
O gewiekst wrak dat niets verklapt
En geen Getuigen toeliet

De geest kon Karrevrachten aan
Ontworpen voor het ergste geval
Op Zee vergaan gebeurt zo vaak
Onmiskenbaar, toch aan Land

Blijven ontkennen van de wond
Tot die zo groot werd
Dat heel mijn Leven erin verdween
En nog waren er diepten over –

Is het simpel sluiten van een deksel
Dat openging naar de zon
Tot de tedere timmerman
Het Voorgoed dicht nagelde –

[“De tedere Timmerman” kan naar Jezus Christus verwijzen.
Waarschijnlijk zijn dit twee, mogelijk drie verschillende gedichten die voor de gedrukte uitgave zijn samengevoegd. Bij een latere uitgave zijn zij als twee afzonderlijke gedichten weergegeven. Het eerste gedicht bestaat uit de eerste acht regels. De laatste acht regels bestaan op hun beurt ook uit twee verschillende gedichten, omdat Emily Dickinson na vier regels een duidelijke streep heeft gezet.]