A Wind that rose – Emily Dickinson

A Wind that rose
Though not a Leaf
In any Forest stirred
But with itself did cold engage
Beyond the Realm of Bird –
A Wind that woke a lone Delight
Like Separation’s Swell
Restored in Arctic Confidence
To the Invisible –

J1259/F1216/1874

Een wind stak op
Hoewel er geen Blad
In enig Bos bewoog
Maar ze bracht kou met zich mee
Voorbij het Rijk van de Vogel –
Een wind die een eenzaam Genot opwekte
Gelijk een Golf van Afzondering
Herstelde bij IJselijke Kou het Vertrouwen
In het Onzichtbare –

[Een cryptisch gedicht dat Emily Dickinson schreef aan haar hartsvriendin Susan. Susan heeft haar eerst geschreven Mogelijk ervaarde Emily dit schrijven als een wind. Met het Onzichtbare zou dan Susan bedoeld kunnen zijn, die Emily alleen heeft gelaten.]