A Wind that rose – Emily Dickinson

A Wind that rose
Though not a Leaf
In any Forest stirred
But with itself did cold engage
Beyond the Realm of Bird –
A Wind that woke a lone Delight
Like Separation’s Swell
Restored in Arctic Confidence
To the Invisible –

F1216/J1259/1871

Wind stak op
Hoewel er geen Blad
In enig Bos bewoog
Maar ze bracht kou met zich mee
Voorbij het Vogelrijk –
Een wind die een eenzaam Genot opwekte
Gelijk een Golf van Afzondering
Bij IJselijke Kou het Vertrouwen herstelde
In het Onzichtbare –

Een cryptisch gedicht dat Emily Dickinson schreef aan haar hartsvriendin Susan Dickinson. Het kan symbolisch de kou in hun relatie beschrijven. Met het Onzichtbare zou dan Susan Dickinson bedoeld kunnen zijn. Hoewel de laatste vier egels ook aan Thomas Higginson gestuurd zijn.