A Wind that rose
A Wind that rose though not a Leaf
In any Forest stirred –
But with itself did cold engage
Beyond the Realm of Bird.
A Wind that woke a lone Delight
Like Separation’s Swell –
Restored in Arctic Confidence
To the Invisible.
F1216/J1259/1871
Een Wind die opstak zonder dat een Blad
Waar ook in het Bos bewoog –
Maar zich kil met zichzelf bezighield
Buiten Bereik van Vogels.
Een Wind die een eenzaam Genot opwekte
Gelijk de Puist van het Scheiden –
In IJselijk Vertrouwen hersteld
Aan het Onzichtbare.
Er zijn vier bijna identieke manuscripten van dit gedicht. Het oudste is gestuurd naar haar hartsvriendin Susan Dickinson.
Variant voor “cold engage” (regel 3): “cold commune” (zich één voelde met de kou).