Each that we lose takes part of us;
A crescent still abides,
Which like the moon, some turbid night,
Is summoned by the tides.

F1634/J1605/1884

Ieder die we verliezen deelt met ons;
Een maansikkel blijft ons nog nabij,
Die net als de maan, op ‘n bewolkte nacht,
Ontboden wordt door het getij.