He found my Being – set it up

He found my Being – set it up –
Adjusted it to place –
Then carved his name – upon it –
And bade it to the East

Be faithful – in his absence –
And he would come again –
With Equipage of Amber –
That time – to take it Home –

F511/J603/1863

Hij vond mijn Wezen – lokte het in de val –
Zette het op zijn plek –
Kerfde toen zijn naam – erin –
En richtte het op het Oosten

Wees trouw – in zijn afwezigheid –
En hij zou terugkomen –
Met een Amberen Koets –
Die keer – om me Thuis te brengen –

“He” – wie is deze “Hij”? Gaat het om een geliefde die haar trouw vraagt? Emily Dickinson schrijft elders over een minnaar die een zonnegod is. Het kan ook over Jezus gaan die haar wezen vindt en op het Oosten richt. Hij heeft zijn naam in het voorhoofd van christenen gekerfd. Zij zijn in afwachting van zijn terugkeer om hen naar het hemelse thuis te brengen. De scherpe taal doet echter vermoeden dat het eigenlijk om een satire op het huwelijk gaat. Over de man met de gouden koets, waarin de vrouw haar wezen helemaal moet schikken aan haar man.
“Set it up”: in de val laten lopen.
“Amber”: barnsteen. Het is synoniem voor een heldere, oranje–gele kleur. De edelsteen is ontstaan uit hars van bomen. De amberen koets is dus ook een beeld voor de stolling van het wezen.
Variant voor “Then carved” (regel 3): “He wrote” (Hij schreef).