Heart, not so heavy as mine
Wending late home –
As it passed my window
Whistled itself a tune –

A careless snatch – a ballad –
A Ditty of the street –
Yet to my irritated Ear
An Anodyne so sweet –

It was as if a Bobolink
Sauntering this way
Carolled, and paused, and carolled –
Then bubbled slow away –

It was as if a chirping brook
Upon a dusty way –
Set bleeding feet to minuets
Without the knowing why –

Tomorrow – night will come again –
Perhaps – tired and sore –
Ah Bugle! By the window
I pray you stroll once more.

J83/F88/1859

Een Hart, niet zo zwaar als het mijne
Ging laat op huis aan –
Toen het langs mijn raam kwam
Floot het een deuntje in zichzelf –

Zo maar een stukje – een levenslied –
Een smartlap van de straat –
Maar voor mijn geprikkeld oor
Bracht het een heerlijke rust –

Het was alsof een Troepiaal
Deze kant op kuierde
Tjilpte, en even stopte, en tjilpte –
Toen twitterde hij langzaam weg –

Het was alsof een kabbelende stroom
In een stoffige bedding –
Haar bloedende voeten omzette in menuetten
Zonder te weten waarom –

Als morgen – de avond weer komt –
Pijnlijk vermoeid – misschien –
Ah Klaroen! Ik bid je
Dat je nog een keer langs komt!