[De laatste zin is moeilijk te vertalen. Mogelijk vergelijkt Emily Dickinson het met een wagon die een spoor achterlaat in een mijngang. De lading van liefde moet passen bij het spoor dat liefde getrokken heeft.

Op de grafsteen van Annemiek, mijn levensmaatje, staat een korte tekst gegraveerd: Liefde is alles. Het past helemaal bij haar. Het is ook een verwijzing naar de mystica Hadewijch (‘Minne is al’). Een gevoelige uitdrukking voor mij die in dit gedicht nog een dieper spoor krijgt.]