This docile one inter
While we who dare to live
Arraign the sunny brevity
That sparkled to the Grave.

On her departing span
No wilderness remain
As dauntless in the House of Death
As if it were her own –

F1769/J1752/Jaartal onbekend

Deze zachtmoedige vrouw begraven
Terwijl wij die het lef hebben te leven
De schuld geven aan de zonnige sterfelijkheid
Die glinstert op het graf.

Op de plek waar ze vertrekt
Blijft geen woestenij over
Zo onbevreesd in het Huis van de Dood
Als was het van haar eigen –