Trudging to Eden, looking backward

Trudging to Eden, looking backward,
I met Somebody’s little Boy
Asked him his name – He lisped me “Trotwood” –
Lady, did He belong to thee?

Would it comfort – to know I met him –
And that He didn’t look afraid?
I couldn’t weep – for so many smiling
New Acquaintance – this Baby made –

F1031/J1020/1865

Me voortslepend naar Eden, keek ik om
En zag ik Iemands kleine Jongen
Vroeg hem zijn naam – Hij mompelde “Trotwood” –
Mevrouw, hoorde Hij bij u?

Troost het je – als je wist dat ik hem zag –
En dat Hij er niet bang uitzag?
Ik kon niet huilen – want zo veel nieuwe
Blije Gezichten – heeft dit Kind gemaakt –

Dit gedicht gaat over David Copperfield, een boek van Charles Dickens (1812-1870). In haar brieven maakt Emily Dickinson toespelingen op de boeken van deze schrijver die bij haar thuis goed gelezen werden. Dit boek was een van haar favorieten en het beschrijft hoe de wees David onderdak bij zijn tante Betsy Trotwood die hem haar achternaam geeft.