We do not play on Graves –
Because there isn’t Room –
Besides – it isn’t even – it slants
And People come –

And put a Flower on it –
And hang their faces so –
We’re fearing that their Hearts will drop –
And crush our pretty play –

And so we move as far
As Enemies – away –
Just looking round to see how far
It is – Occasionally –

F599/J467/1863

We spelen niet op Graven –
Omdat daar geen Ruimte is –
Trouwens – het is niet vlak – het helt af
En er komen Mensen –

Die een Bloem erbij leggen –
Met zo’n hangend hoofd –
Dat we vrezen dat hun Hart instort –
En ons mooie spel verplettert –

En dus trekken we zo ver –
Als Vijanden – weg –
Die gewoon wat rondkijken hoe ver
Het is – Zo nu en dan –