Because that you are going
And never coming back
And I, however absolute,
May overlook your Track –

Because that Death is final,
However first it be
This instant be suspended
Above Mortality

Significance that each has lived
The other to detect
Discovery not God himself
Could now annihilate

Eternity, Presumption
The instant I perceive
That you, who were Existence
Yourself forgot to live –

The “Life that is” will then have been
A thing I never knew –
As Paradise fictitious
Until the Realm of you –

The “Life that is to be,” to me,
A Residence too plain
Unless in my Redeemer’s Face
I recognize your own.

Of Immortality who doubts
He may exchange with me
Curtailed by your obscuring Face
Of everything but He –

Of Heaven and Hell I also yield
The Right to reprehend
To whoso would commute this Face
For his less priceless Friend.

If “God is Love” as he admits
We think that he must be
Because he is a “jealous God”
He tells us certainly

If “All is possible with” him
As he besides concedes
He will refund us finally
Our confiscated Gods –

F1314/J1260/1874

Omdat jij weggaat
En nooit meer terugkomt
En ik, hoe volhardend ik ook ben,
Jouw Spoor kan verliezen –

Omdat die Dood definitief is,
Hoe snel hij ook komt –
Moet dit moment verdaagd worden
Over de Sterfelijkheid heen

Belangrijk dat ieder leefde
Om de ander te vinden –
Helder dat zelfs God niet
Het nu ongedaan kon maken –

De Eeuwigheid, neem ik aan,
Het moment dat ik besef
Dat jij, die het Bestaan was
Zelf vergat te leven –

Zal het “Leven hier” dan iets geweest zijn
Wat ik nooit gekend heb –
Even verzonnen als het Paradijs,
Totdat het Koninkrijk van jou komt.

Het “Leven dat gaat gebeuren”, is voor mij,
Een Woning te middelmatig
Tenzij ik in het Gelaat van mijn Verlosser
Het jouwe zal herkennen

Wie twijfelt aan Onsterfelijkheid
Mag met mij ruilen –
Door jouw vervagende Gezicht
Ben ik van alles afgesneden behalve Dit –

Aan Hemel en Hel verleen ik ook
Het Recht om degene te veroordelen
Die dit Gezicht wil omwisselen
Voor zijn minder kostbare Vriend –

Als “God Liefde is” zoals hij toegeeft
Denken wij dat hij dat wel moet zijn
Omdat hij een “jaloerse God” is
Zegt hij ons vast en zeker

Als “Alles mogelijk is met” hem
Zoals hij daarbij nog aangeeft
Gaat hij ons uiteindelijk terugbetalen
Voor onze geconfisqueerde Goden –

Our little secrets slink away –
Beside God’s shall not tell –
He kept his word a Trillion years
And might we not as well –
But for the niggardly delight
To make each other stare
Is there no sweet beneath the sun
With this that may compare –

F1318/J1326/1874

Onze kleine geheimpjes glippen weg –
Behalve die van God, die vertellen ze niet –
Hij hield zich Miljarden jaren aan zijn woord
En zouden wij dat niet evengoed doen –
Ware het niet voor het ietsepietsie plezier
Om indruk op elkaar te maken
Niets is zo heerlijk onder de zon
Dat hiermee te vergelijken is –

Dear March – Come in –
How glad I am –
I hoped for you before –
Put down your Hat –
You must have walked –
How out of Breath you are –
Dear March, how are you, and the Rest –
Did you leave Nature well –
Oh March, Come right up the stairs with me –
I have so much to tell –

I got your Letter, and the Birds –
The Maples never knew that you were coming –
I declare – how Red their Faces grew –
But March, forgive me –
All those Hills you left for me to Hue –
There was no Purple suitable –
You took it all with you –

Who knocks? That April –
Lock the Door –
I will not be pursued –
He stayed away a Year to call
When I am occupied –
But trifles look so trivial
As soon as you have come

That Blame is just as dear
——–as Praise
And Praise as mere as Blame –

F1320/J1320/1874

Lieve Maart – Kom binnen –
Wat ben ik blij –
Lang heb ik op je gewacht –
Doe je Hoed maar af –
Je moet gelopen hebben –
Je bent zo buiten Adem –
Lieve Maart, hoe gaat het jou en de Rest –
Heb je de Natuur goed achtergelaten –
Oh Maart, kom mee met mij, de trap op –
Ik heb zoveel te vertellen –

Ik heb je Brief gekregen, met de Vogels –
De Esdoorns wisten niet dat je eraan kwam –
Onvoorstelbaar – zo Rood werd hun Gezicht –
Maar Maart, vergeef me –
Al die Heuvels die je mij liet Kleuren –
Er was niet het goede Paars voor –
Je hebt het allemaal meegenomen –

Wie klopt er? Het is April –
Doe de Deur dicht –
Ik laat me niet lastigvallen –
Hij liet een Jaar niets van zich horen
En nu ben ik bezig –
Maar kleinigheden lijken zo onbelangrijk
Sinds jij gekomen bent

Dat Schuldgevoel net zo waardevol is
——–als een Pluim
En een Pluim evenzeer als Schuldgevoel –