Of whom so dear
The name to hear
illumines with a Glow
as intimate – as fugitive
As Sunset on the snow –
F1533/J1504/1880
Van wie zo dierbaar is
De naam te horen
Licht op met een Gloed
Even intiem – even vluchtig
Als een Zonsondergang in de sneeuw –
I do not care – why should I care
And yet I fear I’m caring
To rock a fretting truth to sleep –
Is short security
The terror it will wake
persistent as perdition
Is harder than to face
the frank adversity –
F1534/1880
Het kan me niet schelen – waarom zou het
Toch ben ik bang dat het me iets kan schelen
Een knagende waarheid in slaap wiegen –
Geeft een korte bescherming
De terreur die het zal wekken
is hardnekkig als de verdoemenis
En zwaarder dan onder ogen zien
Van de onverbloemde rampspoed –
She could not live upon the Past
The Present did not know her
And so she sought this sweet at last
And nature gently owned her
The mother that has not a Knell
for either Duke or Robin
F1535/J1505/1880
Ze kon niet met het Verleden leven
Het Heden kende haar niet
En zo zocht ze deze zoetheid op het einde
En de natuur nam haar zachtjes op
De moeder die geen Doodsklokken luidt
Niet voor de Oehoe, of voor de Roodborst
You cannot make Remembrance grow
When it has lost its Root –
The tightening the Soil around
And setting it upright
Deceives perhaps the Universe
But not retrieves the Plant –
Real Memory, like Cedar Feet
Is shod with Adamant –
Nor can you cut Remembrance down
When it shall once have grown –
Its Iron Buds will sprout anew
However overthrown –
F1536/J1508/1880
Je kunt Herinnering niet laten groeien
Wanneer ze haar Wortel heeft verloren –
Het aandrukken van de Grond eromheen
En haar rechtop zetten
Misleidt misschien de Wereld
Maar herstelt de Plant niet.
Oprecht Geheugen, als de Voet van de Ceder
Heeft schoenen van Adamant –
Ook kun je Herinnering niet afsnijden
Als ze eenmaal gegroeid is –
Haar Spijkerharde Knoppen lopen weer uit
Zelfs als ze omgekapt zijn –
“And with what Body do they come”?
Then they do come, Rejoice!
What Door – what Hour –
——–Run – run – My Soul!
Illuminate the House!
“Body”! Then real – a Face – and Eyes –
To know that it is them! –
Paul knew the Man that knew the News –
He passed through Bethlehem –
F1537/J1492/1880
“En met wat voor lichaam komen zij terug”?
Dus ze komen toch, Wees blij!
Welke deur – welk Uur –
——–Snel – snel – Mijn Ziel!
Verlicht het Huis!
“Lichaam”! Dus echt – een Gezicht – en Ogen –
Om te weten dat zij het zijn! –
Paulus kende de Man die het Nieuws wist –
Hij kwam door Bethlehem –
The Savior must have been
A docile Gentleman –
To come so far so cold a Day
For little Fellow men –
The Road to Bethlehem
Since He and I were Boys
Was leveled, but for that ’twould be
A rugged billion Miles –
F1538/J1487/1880
Dat moet de Heiland zijn geweest
Een brave Heer –
Om van zo ver te komen op zo’n koude Dag
Voor Medemensjes –
De Weg naar Bethlehem
Was sinds Hij en ik nog een kind waren
Geëgaliseerd, maar daarvoor moeten het
Miljoenen hobbelige Mijlen geweest zijn –
Mine Enemy is growing old –
I have at last Revenge –
The Palate of the Hate departs –
If any would avenge
Let him be quick –
The Viand flits –
It is a faded Meat –
Anger as soon as fed – is dead –
‘Tis Starving makes it fat –
F1539/J1509/1880
Mijn Vijand is oud aan het worden –
Eindelijk neem ik Wraak –
De Smaak van Haat trekt weg –
Als iemand wraak wil
Laat hem haast maken –
Het Vlees gaat er vandoor –
Het is smakeloze Kost –
Zodra Woede gegeten wordt – is ze dood –
Het is de Honger die haar vet maakt –