Paradise is that old mansion
Many owned before –
Occupied by each an instant
Then reversed the Door –
Bliss is frugal of her Leases
Adam taught her Thrift
Bankrupt once through his excesses –
F1144/J1119/1868
Het Paradijs is dat oude herenhuis
Waar vroeger velen over beschikten –
Ieder bewoonde het een tijdje
Daarna ging de Deur dicht –
Geluk is zuinig met Langlopende Contracten
Adam leerde van haar Spaarzaamheid
Eenmaal failliet door zijn excessen –
In thy long Paradise of Light
No moment will there be
When I shall long for Earthly Play
And mortal Company –
F1145/J1145/1868
In uw aanhoudend Paradijs van Licht
Zal er geen ogenblik zijn
Dat ik nog naar het Aardse Spel verlang
En sterfelijk Gezelschap –
Soft as the massacre of Suns
By Evening’s sabres slain
F1146/J1127/1868
Zacht als het bloedbad van de Zonnen
Omgebracht door de Sabels van de Avond
The Bird did prance – the Bee did play –
The Sun ran miles away
So blind with joy he could not choose
Between his Holiday –
The morn was up – the meadows out
The Fences all but ran –
Republic of Delight, I thought
Where each is Citizen –
From Heavy laden Lands to thee
Were seas to cross to come
A Caspian were crowded –
Too near thou art for Fame –
F1147/J1107/1868
De Vogel dartelde – de Bij had plezier –
De Zon holde mijlen ver weg.
Zo blind van blijdschap dat hij geen keuze
Kon maken voor zijn Vrije Dag –
De ochtend was al op – de weiden buiten
De Hekken gingen er bijna vandoor –
Republiek van Vreugde, dacht ik
Waar iedereen Burger is –
Om van Zwaarbeladen Landen naar jou
Te komen moest je zeeën oversteken
Een Kaspische zou overvol zijn –
Te Dichtbij ben jij om Beroemd te zijn.
Tell as a Marksman – were forgotten
Tell – this Day endures
Ruddy as that coeval Apple
The Tradition bears –
Fresh as Mankind that humble story
Though a statelier Tale
Grown in the Repetition hoary
Scarcely would prevail –
Tell had a son – The ones that knew it
Need not linger here –
Those who did not to Human Nature
Will subscribe a Tear –
Tell would not bare his Head
In Presence
Of the Ducal Hat –
Threatened for that with Death – by Gessler –
Tyranny bethought
Make of his only Boy a Target
That surpasses Death –
Stolid to Love’s supreme entreaty
Not forsook of Faith –
Mercy of the Almighty begging –
Tell his Arrow sent –
God it is said replies in Person
When the cry is meant –
F1148/J1152/1868
Willem Tell zou als Schutter – vergeten zijn
Tell – blijft tot op Vandaag
Rossig als die even oude Appel
Die de Traditie voortbrengt –
Fris als de Mensheid dat bescheiden verhaal
Al zou een deftiger Vertelling
Grijs geworden van het Herhalen
Nauwelijks meer betekenen –
Tell had een zoon – Wie dat weet
Moet hier niet stoppen met lezen –
Voor wie niet, gaat de Aard van de Mens
Zich nu intekenen voor een Traan –
Tell wilde zijn Muts niet afdoen
Tegenover
De Hertogelijke Hoed –
Hiervoor met de Dood bedreigd – door Gessler –
Had de Tirannie bedacht
Om van zijn enige Zoon
een Doelwit te maken
Wat de Dood te boven gaat –
Doof voor het hoogste Verzoek van de Liefde
Gaf hij zijn Geloof niet op –
Smeekte de Almachtige om Genade –
En Tell stuurde zijn Pijl weg –
Men zegt dat God Persoonlijk antwoord geeft
Als de schreeuw gemeend is.
After a hundred years
Nobody knows the Place
Agony that enacted there
Motionless as Peace
Weeds triumphant ranged
Strangers strolled and spelled
At the lone Orthography
Of the Elder Dead
Winds of Summer Fields
Recollect the way –
Instinct picking up the Key
Dropped by memory –
F1149/J1147/1868
Over honderd jaar
Weet niemand de Plek meer
De Doodsstrijd die er plaatsvond
Is dan doodstil als Vrede
Onkruid staat er triomfantelijk in het gelid
Vreemden hangen rond en spellen
De eenzame Letters
Van de Doden van weleer
De Winden van de Zomervelden
Vinden alweer hun weg –
De Drift van de Natuur pakt de Sleutel op
Die het geheugen liet vallen –
These are the Nights that Beetles love –
From Eminence remote
Drives ponderous perpendicular
His figure intimate –
The terror of the Children
The merriment of men
Depositing his Thunder
He hoists abroad again –
A Bomb upon the Ceiling
Is an improving thing –
It keeps the nerves progressive
Conjecture flourishing –
Too dear the Summer evening
Without discreet alarm –
Supplied by Entomology
With it’s remaining charm
F1150/J1128/1868
Dit zijn de Nachten waar Kevers van houden –
Van eenzame Hoogte
Stort met een heftige duik
Zijn bekende figuur naar beneden –
De grote Schrik van Kinderen
Leuk voor volwassenen
Bij het uitbrengen van zijn Donderslag
Dan weer hijst hij zich naar boven –
Een Bom aan het Plafond
Is een spannend iets –
Het houdt de zenuwen opgewonden
Versterkt de Achterdocht –
Een Zomeravond is te saai
Zonder bescheiden alarm –
Geleverd door de Insectenleer
Met zijn blijvende charme