Lest this be Heaven indeed
An Obstacle is given
That always gauges a Degree
Between Ourself and Heaven.
F1000/J1043/1865
Om te voorkomen dat dit echt de Hemel is
Wordt een Obstakel opgeworpen
Dat altijd een Niveau meet
Tussen Onszelf en de Hemel.
The Stimulus, beyond the Grave
His Countenance to see
Supports me like imperial Drams
Afforded Day by Day.
F1001/J1001/1865
De Aandrang, om, achter het Graf
Zijn Verschijning te willen zien
Sterkt mij als een stevige Neut
Die ik me Dag na Dag veroorloof.
Aurora is the effort
Of the Celestial Face
Unconsciousness of Perfectness
To simulate, to Us.
F1002/J1002/1865
De Dageraad is de inspanning
Van het Hemels Aanschijn
Om Onbegrijpelijke Perfectie
Te simuleren, voor Ons.
Dying at my music!
Bubble! Bubble!
Hold me till the Octave’s run!
Quick! Burst the Windows!
Ritardando!
Phials left, and the Sun!
F1003/J1003/1865
Sterven aan mijn muziek!
Sprankel! Sprankel!
Houd me vast zolang het Octaaf speelt!
Snel! Gebarsten zijn de Ramen!
En weer rustiger aan!
De inktpotjes bleven, en de Zon!
There is no Silence in the Earth – so silent
As that endured
Which uttered, would discourage Nature
And haunt the World.
F1004/J1004/1865
Op Aarde is geen Stilte – zo stil
Als wat zij verdraagt
Dat uitspreken, zou de Natuur schokken
En de Wereld angst aanjagen.
Bind me – I still can sing –
Banish – my mandolin
Strikes true within –
Slay – and my Soul shall rise
Chanting to Paradise –
Still thine.
F1005/J1005/1865
Bind me vast – en ik blijf zingen –
Verjaag me – mijn mandoline –
Klinkt zuiver in mijn binnenste –
Dood mij – en mijn Ziel zal naar het Paradijs
Oprijzen, nog steeds –
Zingend van jou.
The first We knew of Him was Death –
The second, was Renown –
Except the first had justified
The second had not been –
F1006/J1006/1865
Het eerste wat we van Hem wisten was Dood –
Het tweede, was Roem –
Als het eerste niet aangetoond was
Was het tweede er niet geweest –