If anybody’s friend be dead
It’s sharpest of the theme
The thinking how they walked alive –
At such and such a time –
Their costume, of a Sunday,
Some manner of the Hair –
A prank nobody knew but them
Lost, in the Sepulchre –
How warm, they were, on such a day,
You almost feel the date –
So short way off it seems –
And now – they’re Centuries from that –
How pleased they were, at what you said –
You try to touch the smile
And dip your fingers in the frost –
When was it – Can you tell –
You asked the Company to tea –
Acquaintance – just a few –
And chatted close with this Grand Thing
That don’t remember you –
Past Bows, and Invitations –
Past Interview, and Vow –
Past what Ourself can estimate –
That – makes the Quick of Woe!
J509/F354/1862
Als iemands vriend gestorven
Doet het scherpste zeer
Als je terugdenkt hoe hij in zijn leven liep
Op dat en dat moment –
Zijn kleding, op zondag,
Hoe zijn kapsel was –
Een gewoonte die niemand anders had
Verloren, in het Graf –
Wat was hij vol warmte, op zo’n dag,
Je kunt het moment bijna voelen –
Het lijkt zo kortgeleden –
En nu – is hij Eeuwen daarvandaan –
Hoe blij hij was met wat je zei –
Je wil de glimlach nog aanraken
En doopt je vingers in de vorst –
Wanneer was het? – Kunt u het zeggen –
Je vroeg gezelschap op de thee –
De Intimi – slechts een paar –
En praatte met Iets Groots heel nabij
Die zich niet meer van jou bewust is –
Voorbij de lieve Gebaren, en de Uitnodigingen –
Voorbij het praten, en de afspraken –
Voorbij wat Wijzelf kunnen waarderen –
Dat – geeft de Ergste Pijn!