Tag archieven: Ziel

The Soul that hath a Guest

Emily Dickinson

The Soul that hath a Guest,
Doth seldom go abroad –
Diviner Crowd – at Home –
Obliterate the need –

And Courtesy forbids
The Host’s departure – when
Upon Himself – be visiting
The Mightiest – of Men –

F592/J674/1863

De Ziel die een Gast ontvangt,
Hoeft zelden nog naar buiten –
Goddelijker Gezelschap – Thuis –
Wist de behoefte uit –

En Beleefdheid verbiedt
De Gastvrouw te vertrekken – als
Haar – komt bezoeken
De Machtigste – onder de Mensen –

“Host”: gastheer of gastvrouw. In het Nederlands is de ziel de ontvanger van de gast. In het Nederlands is ziel vrouwelijk en vandaar ‘gastvrouw’ en ‘haar’ (regel 7).
Varianten:
– voor “at Home” (regel 3): “within” (in je binnenste);
– voor regel 8: “The Emperor of Men –“ (De Vorst der Mensen –). Hier zou Christus bedoeld kunnen worden.

The Props assist the House

Emily Dickinson

The Props assist the House –
Until the House is Built –
And then the Props withdraw –
And adequate – Erect –

The House support itself –
And cease to recollect
The Scaffold and the Carpenter –
Just such a Retrospect
Hath the perfected Life –
A Past of Plank – and Nail
And Slowness – then the Scaffolds drop –
Affirming it – a Soul.

F729/J1142/1863

Steigers ondersteunen het Huis –
Tot het Huis is Opgebouwd –
Dan trekken de Steigers zich terug –
En sterk – rechtovereind –

Steunt het Huis op zichzelf –
En vergeet ze maar –
Het Steigerwerk en de Timmerman –
Zo’n Terugblik
Biedt een volmaakt Bestaan –
Een Verleden van Planken – en Spijkers
En Traagheid – dan vallen de Stellages weg –
Het staat er vast – een Ziel.

Bij de bouw van het huis van de ziel, het ontwikkelen van eigen identiteit, zijn eerst verschillende steigers nodig om te ondersteunen. Denk bijvoorbeeld aan traditie, cultuur, opvoeding, herinneringen, enz. Het blijven echter steunbalken. Pas wanneer die weg zijn komt de ziel er sterk uit.
Varianten:
– voor “adequate” (regel 4): “Conscious and” (Zelfverzekerd en);
– voor “Scaffold” (regel 7): “Augur” (Boor);
– voor “A Past” (regel 10): “ A time” (de tijd) en “A state” (De toestand);
– voor “drop” (regel 11): “cleave” (splijt uiteen);
– voor “Affirming” (regel 12): “Pronouncing” (Het kondigt aan).

He fumbles at your Soul

Emily Dickinson

He fumbles at your Soul
As Players at the Keys –
Before they drop full Music on –
He stuns you by degrees –

Prepares your brittle Nature
For the Ethereal Blow
By fainter Hammers – further heard –
Then nearer – Then so – slow –

Your Breath – has time to straighten –
Your Brain – to bubble Cool –
Deals One – imperial Thunderbolt –
That scalps your naked Soul –

When Winds take Forests in the Paws –
The Universe – is still –

J315/F477/1862

Hij peutert aan je Ziel
Zoals Spelers aan de Toetsen –
Voor ze de Muziek voluit inzetten –
Hij verdooft je meer en meer –

Bereidt je broze Gestel voor
Op de Hemelse Klap
Van zwakkere Hamers – in de verte gehoord –
Dan dichterbij – En dan zo – zachtjes –

Dat Je adem – de tijd krijgt om bij te komen –
Je hersenen – om Fris te worden –
Hij geeft – Eėn – machtige Donderslag –
En die scalpeert je naakte Ziel –

Wanneer Wind de Klauwen in het Woud slaat –
Is het Heelal – stil –

[Over wie gaat dit gedicht? Over God of over dominee Charles Wadsworth die Emily Dickinson ontzag en angst inboezemde?]

The Soul selects her own Society

Emily Dickinson

The Soul selects her own Society –
Then – shuts the Door –
To her divine Majority –
Present no more –

Unmoved – she notes the Chariots – pausing –
At her low Gate –
Unmoved – an Emperor be kneeling
Upon her Mat –

I’ve known her – from an ample nation –
Choose One –
Then – close the Valves of her attention –
Like Stone –

J303/F409/1862

De Ziel kiest haar eigen Gezelschap –
Dan – sluit zij de Deur –
Stel aan haar Goddelijke Meerderheid –
Niemand meer voor –

Onbewogen – ziet zij de Koetsen – stil staan –
Voor haar neergelaten Poort –
Onbewogen – al knielde een Keizer neer
Op haar Deurmat –

Ik heb haar gekend – uit een schare van mensen –
Koos zij er Eén –
Sloot toen – de Toegang tot haar aandacht af –
Als Steen –

[Voor Emily Dickinson maakt de ziel haar eigen keuze. Zij neemt afstand van de protestantse gemeenschap waarin ze grootgebracht is. Dat betekent niet dat zij geen waarde hecht aan geloof of God. Met “Stone” bedoelt zij vaak een grafsteen.]