Could I but ride indefinite
As doth the Meadow Bee
And visit only where I liked
And No one visit me

And flirt all Day with Buttercups
And marry whom I may
And dwell a little everywhere
Or better, run away

With no Police to follow
Or chase Him if He do
Till He should jump Peninsulas
To get away from me –

I said “But just to be a Bee”
Upon a Raft of Air
And row in Nowhere all Day long
And anchor “off the Bar”

What Liberty! So Captives deem
Who tight in Dungeons are.

F1056/J661/1865

Kon ik maar eindeloos vliegen
Zoals de Weidebij dat doet
En alleen op bezoek waar ik graag wil
En Niemand die mij komt opzoeken

En de hele Dag flirten met Boterbloemen
En trouwen met wie ik mag
En overal een beetje rondhangen
Of beter nog, wegrennen

Zonder Politieagent achter me aan
Of als hij dat doet Hem opjagen
Hij zou over Landerijen moeten springen
Om van me af te komen –

Ik zei: “Was ik maar gewoon een Bij.”
Die op een Luchtvlot
Heel de dag in Niemandsland peddelde
En “Onbezonnen” het anker uitgooide.

Wat een Vrijheid! Zo dromen Gevangenen
Die opgesloten in Kerkers zitten.

To One denied the drink
To tell what Water is
Would be acuter, would it not
Than letting Him surmise?

To lead Him to the Well
And let Him hear it drip
Remind Him, would it not, somewhat
Of His condemned lip?

F1058/J490/1865

Aan Wie drinken wordt onthouden
Verklappen wat Water is
Dat zou pijnlijker zijn, nietwaar
Dan Hem maar laten raden?

Hem bij de Bron brengen
En die laten horen druppen
Doet hem, zou het niet, een beetje denken
Aan Zijn verdoemde lip?

Noon – is the Hinge of Day –
Evening – the Tissue Door –
Morning – the East compelling the Sill
Till all the World is ajar –

F1060/J931/1865

Het Middaguur – is het Scharnier van de Dag –
De Avond – de Hordeur –
De Ochtend – het Oosten drukt op de Dorpel
Tot de hele Wereld op een kier staat –

My best Acquaintances are those
With Whom I spoke no Word –
The Stars that stated come to Town
Esteemed Me never rude
Although to their Celestial Call
I failed to make reply –
My constant – reverential Face
Sufficient Courtesy.

F1062/J932/1865

Mijn beste Kennissen zijn zij
Met Wie ik geen Woord sprak –
De Sterren die steevast de Stad aandoen
Vonden Mij nooit onbeleefd
Hoewel ik op hun Hemelse Oproep
Vergat te antwoorden –
Mijn altijd – respectabel Gezicht
Welgemanierd genoeg.