The Leaves like Women interchange
Exclusive Confidence –
Somewhat of nods and somewhat
Portentous inference –
The Parties in both cases
Enjoining secrecy –
Inviolable compact
To notoriety.
F1098/J987/1865
Bladeren wisselen net als Vrouwen
Exclusieve Vertrouwelijkheden uit –
Een paar knikjes en een paar
Spannende conclusies –
Voor de Partijen in beide gevallen
Geheimhouding verplicht –
Een onschendbaar pact
Voor publiciteit.
At Half past Three, a single Bird
Unto a silent Sky
Propounded but a single term
Of cautious melody.
At Half past Four, Experiment
Had subjugated test
And lo, Her silver Principle
Supplanted all the rest.
At Half past Seven, Element
Nor Implement, be seen –
And Place was where the Presence was
Circumference between.
F1099/J1084/1865
Half Vier en een enkele Vogel
Tegen een zwijgzame Hemel
Bracht slechts een enkele regel
Van aarzelend gezang.
Half Vijf en het Oefenen
Had de test ondergaan
En zie, Haar melodieuze Solo
Verdrong al het andere.
Half Acht en van Beestje
Of Instrument, geen spoor meer –
En de Plek waar de Aanwezigheid was
Daar was Heilige Ruimte.
The last Night that She lived
It was a Common Night
Except the Dying – this to Us
Made Nature different
We noticed smallest things –
Things overlooked before
By this great light upon our minds
Italicized – as ’twere.
As We went out and in
Between Her final Room
And Rooms where Those to be alive
Tomorrow, were, a Blame
That Others could exist
While She must finish quite
A Jealousy for Her arose
So nearly infinite –
We waited while She passed –
It was a narrow time –
Too jostled were Our Souls to speak
At length the notice came.
She mentioned, and forgot –
Then lightly as a Reed
Bent to the Water, struggled scarce –
Consented, and was dead –
And We – We placed the Hair –
And drew the Head erect –
And then an awful leisure was
Belief to regulate.
F1100/J1100/1865
Haar Laatste Levensavond
Was een Gewone Avond
Behalve het Sterven – dit maakte
Voor Ons de Natuur anders
We merkten de kleinste dingen op –
Die eerder over het hoofd waren gezien
Vanuit dit grote licht op onze geest
Vetgedrukt – als het ware.
Zoals Wij in- en uitliepen
Tussen Haar laatste Vertrek
En Kamers waar Wie morgen
In leven zou blijven, gaf een Schuldgevoel
Dat Anderen mochten leven
Terwijl Haar einde snel moest komen
Jaloezie kwam boven naar Haar
Zo dichtbij het oneindige was ze –
We wachtten tot Zij heenging –
Het duurde een krappe tijd –
Onze Zielen, te geschokt om iets te zeggen
Eindelijk kondigde het zich aan.
Zij zei wat, en vergat –
Dan zoals een Riet lichtjes gebogen
Naar het Water, voerde ze amper strijd –
Was er klaar voor, en stierf –
En Wij – Wij deden het Haar –
Trokken het hoofd recht –
En toen kwam een ontzettende leegte
Voor het op orde brengen van het geloof.
If Nature smiles – the Mother must
I’m sure, at many a whim
Of Her eccentric Family –
Is She so much to blame?
F1101/J1085/1865
Als de Natuur lacht – Moeder moet wel
Daar ben ik zeker van, bij de vele grillen
Van haar excentrieke Familie –
Valt Haar dan veel te verwijten?
Dew – is the Freshet in the Grass –
‘Tis many a tiny Mill
Turns unperceived beneath our feet
And Artisan lies still –
We spy the Forests and the Hills
The Tents to Nature’s Show
Mistake the Outside for the in
And mention what we saw.
Could Commentators on the Sign
Of Nature’s Caravan
Obtain “Admission” as a Child
Some Wednesday Afternoon.
F1102/J1097/1865
Dauw – laat het Gras Overstromen –
Het is alsof talloze kleine Watermolentjes
Ongemerkt onder onze voeten draaien
En Ambachtsman ligt stil –
We speuren Bossen en Heuvels af
Het Circus voor de Show van de Natuur
Verwarren de Buiten voor de Binnenkant
En beschrijven wat we gezien hebben.
Konden Commentatoren op het Kaartje
Voor de Natuur Parade
Maar een “Toegang” voor een kind krijgen
Op ‘n Woensdagmiddag.
Perception of an object costs
Precise the Object’s loss –
Perception in itself a Gain
Replying to its Price –
The Object Absolute – is nought –
Perception sets it fair
And then upbraids a Perfectness
That situates so far –
F1103/J1071/1865
Het kennen van een ding heeft een prijs
Precies het verlies Ervan –
Het kennen op zichzelf is Winst
En beantwoordt aan haar Prijs –
Het Ding op Zich – is niets –
Het kennen maakt het mooi
En verwijt dan Volmaaktheid
Dat het zo ver van hier bestaat –
The Crickets sang
And set the Sun
And Workmen finished one by one
Their Seam the Day opon –
The Bee had perished from the Scene
And distant as an Order done
And doubtful as Report opon
The Multitudes of Noon –
The low Grass loaded with the Dew
The Twilight leaned, as Strangers do
With Hat in Hand, polite and new
To stay as if, or go –
A Vastness, as a Neighbor, came –
A Wisdom, without Face, or Name –
A Peace, as Hemispheres at Home
And so the Night became –
F1104/J1104/1865
De Krekels zongen
De Zon ging onder
En Arbeiders maakten één voor één
Hun Zoom aan de Dag af –
De Bij was van het Toneel verdwenen
Zo ver heen als een uitgevoerde Opdracht
Zo onwerkelijk als een Bericht over
De Drukte van de Middag –
Het korte Gras laadde zich met Dauw
De Schemer boog, zoals Vreemden dat doen
Met de Hoed in de Hand, beleefd en fris
Om te blijven, of gaan –
Een Weidsheid kwam binnen, als een Buur –
Een Wijsheid, zonder Gezicht, of Naam –
Een Rust, als een Hemelgewelf in Huis
En zo werd het Nacht –