Of the Heart that goes in, and closes the Door
Shall the Playfellow Heart complain
Though the Ring is unwhole,
———and the Company broke
Can never be fitted again?
F1105/J1098/1865
Over het Hart dat wegkruipt, de Deur sluit
Moet het Speelse Hart zich beklagen
Al is de Ring gebroken,
———en de Verbintenis stuk
Kan het nooit weer in elkaar worden gezet?
These are the Signs to Nature’s Inns –
Her invitation broad
To Whosoever famishing
To taste her mystic Bread –
These are the rites of Nature’s House –
The Hospitality
That opens with an equal width
To Beggar and to Bee
For Sureties of her staunch Estate
Her undecaying Cheer
The Purple in the East is set
And in the North, the Star –
F1106/J1077/1865
Hier zijn de Bordjes voor Natuurherbergen–
Hun open uitnodiging
Voor ieder die honger heeft
Om haar mystieke Brood te proeven –
Hier zijn de rituelen van het Natuurhuis –
De gastvrijheid
Die open staat met eenzelfde ruimte
Voor Bedelaar en Bij
Garant voor haar solide Staat
Van haar nooit afnemende Vreugde
Staat in het Oosten haar Paarse gloed
En in het Noorden, de Ster –
My Cocoon tightens – Colors tease –
I’m feeling for the Air –
A dim capacity for Wings
Demeans the Dress I wear –
A power of Butterfly must be –
The Aptitude to fly
Meadows of Majesty implies
And easy Sweeps of Sky –
So I must baffle at the Hint
And cipher at the Sign
And make much blunder, if at last
I take the clue divine –
F1107/J1099/1865
Mijn Cocon gaat knellen – Kleuren prikkelen –
Ik tast naar de Lucht –
Een zwakke capaciteit voor de Vleugels
Haalt de Kleding die ik draag omlaag –
Er moet een Vlinderkracht bestaan –
Die de Aanleg om te Vliegen
Over Majestueuze Weiden inhoudt
En simpel Luchtzwieren –
Dus moet ik de Hint begrijpen
De Tekenen ontcijferen
En veel flaters slaan, als ik uiteindelijk
De goddelijke clue maar vat.
The Bustle in a House
The Morning after Death
Is solemnest of industries
Enacted upon Earth –
The Sweeping up the Heart,
And putting Love away
We shall not want to use again
Until Eternity.
F1108/J1078/1865
De Commotie in Huis
De Ochtend na een Overlijden
Is de meeste plechtige bedrijvigheid
Uitgevoerd op Aarde –
Het opvegen van het Hart
En Liefde opbergen
Die zullen we pas weer gebruiken
In de Eeuwigheid.
The Sun went down – no Man looked on –
The Earth and I, alone,
Were present at the Majesty –
He triumphed, and went on –
The Sun went up – no Man looked on –
The Earth and I and One
A nameless Bird – a Stranger
Were Witness for the Crown –
F1109/J1079/1865
De Zon ging onder – en Niemand keek –
Alleen de Aarde, en ik,
Waren present voor de Majesteit –
Hij hield een zegetocht, en ging verder –
De Zon ging op – en Niemand keek –
De Aarde en ik en Eén
Een onbekende Vogel – een Vreemdeling
Waren Getuige van de Bekroning –
One Day is there of the Series
Termed Thanksgiving Day –
Celebrated part at Table
Part, in Memory –
Neither Patriarch nor Pussy
I dissect the Play –
Seems it to my Hooded thinking
Reflex Holiday –
Had there been no sharp Subtraction
From the early Sum –
Not an Acre or a Caption
Where was once a Room –
Not a Mention, whose small Pebble
Wrinkled any Sea,
Unto Such, were such Assembly,
‘Twere Thanksgiving Day.
F1110/J814/1865
Er is één dag in de hele Rits
Die ‘Thanksgiving Day’ wordt genoemd –
Gedeeltelijk gevierd aan Tafel
Gedeeltelijk, ter Nagedachtenis aan –
De Heer des Huizes noch de Poes
Ik ontleed de Opvoering –
Zo blijkt het naar mijn Ondankbare mening
Een Terugkerend Feest –
Was er geen forse Vermindering geweest
Van het oorspronkelijke Aantal –
Geen Dodenakker of Naamplaatje
Waar ooit een Ruimte was –
Geen opmerking, over wiens Kiezeltje
Elke Zee deed rimpelen,
Als er voor Zoiets, een Samenkomst zou zijn,
Zou het ‘Thanksgiving Day’ zijn.
He outstripped Time with but a Bout,
He outstripped Stars and Sun
And then, unjaded, challenged God
In presence of the Throne.
And He and He in mighty List
Unto this present, run,
The larger Glory for the less
A just sufficient Ring.
F1111/J865/1865
Hij overtrof Tijd al in de eerste Ronde,
Hij overtrof Sterren en Zon
En toen, onversaagd, daagde hij God uit
Tegenover de hemelse Troon.
En Hij en Hij strijden in een kolossale Arena
Tot op vandaag, met elkaar,
De grootste Glorie tegen de minste
Het Strijdperk nauwelijks groot genoeg.