Emily Dickinson – Pagina 216

Go not too near a House of Rose

Go not too near a House of Rose –
The depredation of a Breeze
Or inundation of a Dew
Alarm it’s Walls away –
Nor try to tie the Butterfly,
Nor climb the Bars of Ecstasy –
In insecurity to lie
Is Joy’s insuring quality –

F1479/J1434/1878

Kom niet te dicht bij het Rozenhuis –
De ravage door een frisse Wind
Of de overstroming van Dauw
Laten haar Muren alsmaar schrikken –
Probeer ook niet Vlinders te vangen,
Of de barrières van Extase te beklimmen –
In onzekerheid blijven
De garantie voor kwaliteit van Vreugde –

“House of Rose” – mogelijk symbolisch voor iets (of iemand) dat waardevol of mooi is.
Sarah Tuckerman wil graag een afspraak met Emily Dickinson maken. Ze schrijft haar terug dat ze geen bezoek aan huis wil, vergezeld van dit gedicht.

A little Snow was here and there

A little Snow was here and there
Disseminated in her Hair –
Since she and I had met and played
Decade had hastened to Decade –

But Time had added, not obtained
Impregnable the Rose
For summer too indelible –
Too obdurate – for Snows –

F1480/J1444/1878

Hier en daar een beetje Sneeuw
Uitgestrooid in haar Haar –
Sinds zij en ik samen speelden
Gingen Decennia na Decennia snel voorbij –

Maar Tijd had toegevoegd, kreeg geen vat
Onaantastbaar was de Roos
Voor de zomer erg bestendig –
Erg onverzettelijk – voor Sneeuw –

Varianten:
– voor “Impregnable” (regel 6: “invincible” (Onwankelbaar), “Inviolate” (Ongerept) en “Illustrious” (Magnifiek);
– voor “indelible” (regel 7): “inscrutable (ondoorgrondelijk);
– voor “obdurate” (regel 8): “competent” (capabel), “obdurate” (koppig) en “sumptuous” (weelderig).

We knew not that we were to live

We knew not that we were to live –
Nor when – we are to die –
Our ignorance our Cuirass is –
We wear Mortality
As lightly as an Option Gown
Till asked to take it off –
By his intrusion, God is known –
It is the same with Life –

F1481/J1462/1878

We hadden geen weet dat we gingen leven –
Ook niet wanneer – we gaan sterven –
Onze onwetendheid is ons Harnas –
Wij dragen Sterfelijkheid
Zo licht als een Avondjurk Op Zicht
Tot ons gevraagd wordt haar uit te doen –
Aan zijn ingrijpen, wordt God gekend –
Zo is het ook met het Leven –

1879

Forbidden Fruit a flavor has

Forbidden Fruit a flavor has
That lawful Orchards mocks –
How luscious lies within the Pod
The Pea that Duty locks –

F1482/J1377/1879

De Verboden Vrucht heeft een smaak
Die met legale Fruittuinen spot –
Hoe verleidelijk ligt in de Peul
De Erwt die Plicht afsluit –

Variant voor “Orchards” (regel 3): “Damsons”(Pruimen).

Summer is shorter than any one

Summer is shorter than any one –
Life is shorter than Summer –
Seventy Years is spent as quick
As an only Dollar –

Sorrow – now – is polite – and stays –
See how well we spurn him –
Equally to abhor Delight –
Equally retain him –

F1483/J1506/1879

De Zomer duurt korter dan wat dan ook –
Het Leven is korter dan de Zomer –
Zeventig Jaren zijn even snel op
Als een enkele Dollar –

Verdriet – nu – is beleefd – en blijvend –
Kijk hoe goed we het verachten –
Evenzeer van Vrolijkheid walgen –
Evengoed kroppen we het op –

Before you thought of Spring

Before you thought of Spring
Except as a Surmise
You see – God bless his suddenness –
A Fellow in the Skies
Of independent Hues
A little weather worn
Inspiriting habiliments
Of Indigo and Brown –
With Specimens of Song
As if for you to choose –
Discretion in the interval
With gay delays he goes
To some superior Tree
Without a single Leaf
And shouts for joy to Nobody
But his seraphic self –

F1484/J1465/1879

Nog voor je aan de Lente dacht
Behalve als een vaag Vermoeden
Zie je – God zegene zijn onverwachtse actie –
Een Kerel in de Lucht
Met uitzonderlijke Kleuren
Een beetje versleten door het weer
Inspirerende outfits
In Indigo en Bruin –
Met een Staaltje Liederen
Waar je uit mag kiezen –
Ingetogen in de pauzes
Vrolijk, schielijk snelt hij
Naar een hogere Boom
Met geen enkel Blad
Geeft vreugdekreten voor Niemand anders
Dan zijn engelachtige zelf –

“Delay”: vertraging, aarzeling, maar ook snelle beweging.
Op het manuscript had Emily Dickinson er bijgeschreven: “Blue Bird” (Blauwe Lijster).