His Cheek is his Biographer –
As long as he can blush
Perdition is Opprobrium –
Past that, he sins in peace –
F1499/J1460/1879
Zijn Wang is zijn Biograaf –
Zolang hij kan blozen
Is Verdoemenis om te Schamen –
Daarna, zondigt hij in vrede –
His Cheek is his Biographer –
As long as he can blush
Perdition is Opprobrium –
Past that, he sins in peace –
F1499/J1460/1879
Zijn Wang is zijn Biograaf –
Zolang hij kan blozen
Is Verdoemenis om te Schamen –
Daarna, zondigt hij in vrede –
“Heavenly Father” – take to thee
The supreme iniquity
Fashioned by thy candid Hand
In a moment contraband –
Though to trust us – seems to us
More respectful – “We are Dust” –
We apologize to thee
For thine own Duplicity –
F1500/J1461/1879
“Hemelse Vader” – neem tot u
Het allergrootste onrecht
Aangedaan door uw verborgen Hand
In een onbewaakt ogenblik –
Hoewel vertrouwen in ons – zo lijkt het ons
Meer respectvol is – “We zijn van Stof” –
Onze excuses aan u
Voor uw eigen Dubbelhartigheid –
A little overflowing word
That any, hearing, had inferred
For Ardor or for Tears,
Though Generations pass away,
Traditions ripen and decay,
As eloquent appears –
F1501/J1467/1879
Een overstelpend woordje
Dat ieder, bij het horen, had begrepen,
Voor Hartstocht of voor Tranen,
Al gaan Generaties voorbij,
Bloeien Tradities op en nemen af,
Hoe welsprekend het overkomt –
A winged spark doth soar about –
I never met it near
For Lightning it is oft mistook
When nights are hot and sere –
It’s twinkling Travels it pursues
Above the Haunts of men –
A speck of Rapture – first perceived
By feeling it is gone –
F1502/J1468/1879
Een vonk met vleugels zweeft rond –
Nog nooit heb Ik haar van nabij gezien
Wordt vaak voor Bliksem aangezien
Als nachten droog en heet zijn –
Haar sprankelende Reis zet ze voort
Boven de Mensenholen –
Een spatje Extase – wordt pas opgemerkt
Als je merkt dat het weg is –
If wrecked opon the Shoal of Thought
How is it with the Sea?
The only Vessel that is shunned
Is safe – Simplicity –
F1503/J1469/1879
Indien gestrand in het Ondiepe van Bedenkingen
Hoe zit het dan met de Zee?
Het enig Schip wat vermeden wordt
Dat veilig is – Eenvoud –
The Sweets of Pillage, can be known
To no one but the Thief –
Compassion for Integrity
Is his divinest Grief –
F1504/J1470/1879
Het Zoet van het Stelen, kent
Niemand anders dan de Dief –
Sympathie voor Integriteit
Is zijn grootste Pijn –
Their Barricade against the Sky
The martial Trees withdraw,
And with a Flag at every turn
Their Armies are no more –
What Russet Halts in Nature’s March
They indicate or cause,
An inference of Mexico
Effaces the Surmise –
Recurrent to the After Thought
That Massacre of Air –
The Wound that was not Wound nor Scar,
But Holidays of War –
F1505/J1471/1879
Hun Barricades tegen de Hemel
Trekken de Krijgsbomen in,
En met een Vlag bij elke wisseling
Zijn hun Legers verdwenen –
De Roodbruine Stoppen in de Natuurmars,
Wat betekenen of veroorzaken zij,
Een les van de Mexicaanse oorlog
Bevestigt het Vermoeden –
Terugkomend op de Slotconclusie
Dat Bloedbad in de Lucht –
De Wond was geen Wond of Litteken,
Maar Oorlog die Vrijaf neemt –