Love is done when Love’s begun,
Sages say –
But have Sages known?
Truth adjourn your Boon
Without Day.
F1526/J1485/1880
Liefde is voorbij als Liefde is begonnen,
Zeggen de Wijzen –
Maar wat weten Wijzen ervan?
Waarheid, verdaag jouw Geschenk
Voor onbepaalde Tijd.
Her spirit rose to such a height
Her countenance it did inflate
Like one that fed on awe.
More prudent to assault the dawn
Than merit the ethereal scorn
That effervesced from her.
F1527/J1486/1880
Haar geest steeg tot zo’n hoogte
Dat het haar uitstraling arrogant maakte.
Gelijk iemand die leeft van ontzag.
Verstandiger om de dageraad aan te vallen
Dan de ongrijpbare minachting te verdienen
Die van haar uitspatte.
The Thrill came slowly like a Boon for
Centuries delayed
It’s fitness growing like the Flood
In sumptuous solitude –
The desolations only missed
While Rapture changed it’s Dress
And stood arrayed before the change
In ravished Holiness –
F1528/J1495/1880
De Zindering kwam traag als een Geschenk
Voor Eeuwen van uitstel
Als een Vloed groeide de kracht ervan
In de weelde van eenzaamheid –
Alleen de Verlatenheid ontbrak
Terwijl de Vervoering van Kleding veranderde
En uitgedost stond voor de verandering
In extatische Heiligheid –
All that I do
Is in review
To his enamored mind
I know his eye
Where e’er I ply
Is pushing close behind
Not any Port
Nor any flight
But he doth there preside
What omnipresence
——–lies in wait
For her to be a Bride
F1529/J1496/1880
Alles wat ik doe
Wordt bekritiseerd
Door zijn verliefde geest
Ik ken zijn blik die
Waar ik ook heenga
Dicht achter me aan duwt
Niet één Schuilplaats
Niet één keer ontsnappen
Hij blijft er toch de macht houden
Welk een aanhoudende aanwezigheid
——–liligt er te wachten
Voor haar als aanstaande Bruid
Facts by our side are never sudden
Until they look around
And then they scare us like a spectre
Protruding from the Ground –
The hight of our portentous Neighbor
We never know –
Till summoned to his recognition
By an Adieu –
Adieu for whence
——–the sage cannot Conjecture
The bravest die
As ignorant of their resumption
As you or I –
F1530/J1497/1880
Feiten in onze buurt zijn er nooit ineens
Tot ze om zich heen kijken
En ons dan laten schrikken als een spook
Dat plots uit de Grond komt –
De lengte van onze kolossale buurman
Weten we helemaal niet –
Tot we uitgenodigd zijn hem goed te bekijken
Bij een Afscheid –
Afscheid waarheen,
——–daar hebben de wijzen geen idee van
De dapperste sterven
Even onwetend over hun wederopstanding
Als jij of ik –
I saw the wind within her –
I knew it blew for me –
But she must buy my shelter
I asked Humility
I watched the fluttering spirit
That would not intercede
Gibraltar could surrender
But not this little maid –
Precisely how it ended –
Redemption is the one
Of whom the explanation
Is hitherto unknown –
The saved have no remembrance
In our competing Days
‘Tis still an assistance
But their’s forget in praise
F1531/J1502/1880
Ik zag de wind in haar –
Ik wist dat hij voor mij blies –
Maar ze moet mij betalen voor onderdak
Ik vroeg er Nederigheid voor
Ik keek naar de fladderende geest
Die niet wilde bemiddelen
Gibraltar kon zich overgeven
Maar niet deze kleine meid –
Precies zo eindigde het –
Verlossing is één ding
Waarvan de uitleg
Tot nu toe niet bekend is –
Wie verlost zijn krijgen geen gedenkteken
In onze oorlogszuchtige Dagen
Voelt het nog steeds als steun
Maar die van hun zijn vergeten in lofzang
More than the Grave is closed to me –
The Grave and that Eternity
To which the Grave adheres –
I cling to nowhere till I fall –
The Crash of nothing, yet of all –
How similar appears –
F1532/J1503/1880
Meer nog dan het Graf is voor mij gesloten –
Het Graf en die Eeuwigheid
Waaraan het Graf verbonden is –
Ik klamp me nergens aan vast tot ik val –
Een Smak van niets, en toch van alles –
Het ziet er zo hetzelfde uit –