Lives he in any other world
My faith cannot reply
Before it was imperative
‘Twas all distinct to me –
F1587/J1557/1882
Leeft hij in ‘n andere wereld
Mijn geloof kan geen antwoord geven
Voor dit noodzaak was
Was ’t me allemaal duidelijk –
Of Death I try to think like this
Of Death I try to think like this,
The Well in which they lay us
Is but the Likeness of the Brook
That menaced not to slay us,
But to invite by that Dismay
Which is the Zest of sweetness
To the same Flower Hesperian,
Decoying but to greet us –
I do remember when a Child
With bolder Playmates straying
To where a Brook that seemed a Sea
Withheld us by it’s roaring
From just a Purple Flower beyond
Until constrained to clutch it
If Doom itself were the result,
The boldest leaped, and clutched it –
F1588/J1558/1882
Over de dood denk ik zo,
De Put waarin ze ons leggen
Is slechts een Gelijkenis voor de Rivier
Die niet dreigt om ons te doden,
Maar ons welkom heet met zo’n Ontsteltenis
Dat het een Smaak van zoetheid geeft
Aan de Hemelse Bloem zelf,
Enkel om ons te lokken en te begroeten –
Ik herinner me nog dat ik als Kind
Met stoere Speelkameraadjes afdwaalde
Naar waar de Rivier op een Zee leek
En die ons met zijn geruis tegenhield
Van een Paarse Bloem net aan de overkant
Tot verbeten om haar te grijpen
Al zou het uitdraaien op het Noodlot zelf,
Met de stoerste sprong, en haar beetpakte –
Varianten:
– voor regel 15: “Where Doom itself the penalty –“ (Waar Verdoemenis zelf straft);
– voor “boldest” (regel 16): “bravest” (dapperste).
Tried always and Condemned by thee
Tried always and Condemned by thee
Permit me this reprieve
That dying I may earn the look
For which I cease to live –
F1589/J1559/1882
Altijd me ingespannen en Veroordeeld door jou
Gun me dit uitstel
Dat ik bij mijn sterven de blik verdien
Waarvoor ik wil stoppen met leven –
Elysium is as far as to
Elysium is as far as to
The very nearest Room
If in that Room a Friend await
Felicity or Doom –
What fortitude the Soul contains,
That it can so endure
The accent of a coming Foot –
The opening of a Door –
F1590/J1760/1882
Het Hemels Paradijs is even ver
Als het Vertrek hier vlak naast
Wanneer in die Kamer een Vriend wacht op
Vreugde of Ongeluk –
Wat een kracht herbergt de Ziel,
Dat zij weet te verdragen
Het geluid van een naderende Stap –
Het openen van een Deur –
If I should see a single bird
If I should see a single bird
F1591/1882
Als ik een enkele vogel zou zien
Cosmopolites without a plea
Cosmopolites without a plea
Alight in every Land
The compliments of Paradise
From these within my Hand
Their dappled Journey – to themselves
A compensation fair –
Knock and it shall be opened
Is their Theology
F1592/J1589/1882
Wereldburgers zonder betoog
Strijken neer in elk land
De complimenten van het Paradijs
Krijg ik via hen binnen Handsbereik
Hun kleurige Reis – vinden ze
Een eerlijke beloning –
Klop en er zal opengedaan worden
Is hun Theologie
“Knock” – regel 7 is een bijbelcitaat uit Lukas: “En Ik zeg u: Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden.” (11,9).
Varianten:
– voor “without a plea” (regel 1) “Without a Care” (Zorgeloze);
– toevoeging tussen regel 2 en 3: “And of whoever ask their way” (En wie ook naar hun bestemming vraagt”;
– voor “fair” (regel 6): “gay” (vrolijke).
He ate and drank the precious Words
He ate and drank the precious Words –
His Spirit grew robust –
He knew no more that he was poor,
Nor that his frame was Dust –
He danced along the dingy Days
And this Bequest of Wings
Was but a Book – What Liberty
A loosened Spirit brings –
F1593/J1587/1882
Hij at en dronk de kostbare Woorden –
Zijn Geest groeide krachtig –
Dat hij behoeftig was, wist hij niet meer,
Noch dat zijn botten van Stof waren –
Hij danste door de zware dagen
En de Vleugels die hij erfde
Waren slechts een Boek – Wat een Vrijheid
Geeft een bevrijde Geest –