Whether my bark went down at sea –
Whether she met with gales –
Whether to isles enchanted
She bent her docile sails –
By what mystic mooring
She is held today –
This is the errand of the eye
Out upon the Bay.
J52/F33/1858
Of nu mijn bark verging op zee –
Of op stormwinden stuitte –
Of naar betoverde eilanden
Haar gewillige zeilen spande –
Welk mystiek anker
Houdt haar vandaag op de plaats –
Dit Is de zoektocht voor het oog
Daar buiten bij de Baai.
I would distill a cup,
And bear to all my friends,
Drinking to her no more astir,
By beck, or burn, or moor!
J16/FA13-8/1858
Ik wil een glaasje distilleren,
En naar al mijn vrienden dragen,
Drinken op haar, niet meer zo kwiek,
Bij de beek, de brandplek of het veen!
The morns are meeker than they were –
The nuts are getting brown –
The berry’s cheek is plumper –
The Rose is out of town –
The maple wears a gayer scarf –
The field – a scarlet gown –
Lest I sh’d seem old fashioned
I’ll put a trinket on!
J12/F32/1858
De ochtenden zijn vriendelijker dan eerder –
De noten worden bijna bruin –
De bes krijgt voller wangen –
De Roos is de stad al uit –
De esdoorn draagt een kleuriger sjaal –
Het veld – een scharlakenrode jurk –
Om minder ouderwets te zijn
Zal ik een sieraad opdoen!
Heart! We will forget him!
You and I – tonight!
You may forget the warmth he gave –
I will forget the light!
When you have done, pray tell me
That I may straight begin!
Haste! lest while you’re lagging
I remember him!
J47/F64/1858
Hart! We gaan hem vergeten!
Jij en ik – vannacht!
Jij mag de warmte vergeten die hij gaf –
Ik zal zijn licht vergeten!
Heb je dat gedaan, zeg het me alsjeblieft
Dan kan ik meteen beginnen!
Schiet op! Want zolang je treuzelt
Herinner ik hem!
Me – come! My dazzled face
In such a shining place!
Me – hear! My foreign Ear
The sounds of Welcome – there!
The Saints forget
Our bashful feet –
My Holiday, shall be
That They – remember me –
My Paradise – the fame
That They – pronounce my name –
J431/F389/1862
Ik – kom! Mijn verblind gezicht
Op zo’n stralende plek!
Ik – hoor! Mijn vreemde Oor
Welkom klinkt – daar!
De Heiligen vergeten
Onze bescheiden voeten –
Mijn Feest, zal het zijn
Dat Zij – mij nog herinneren –
Mijn Paradijs – de roem
Dat Zij – mijn naam nog uitspreken –
Summer for thee, grant I may be
When Summer days are flown!
Thy music still, when Whippowil
And Oriole – are done!
For thee to bloom, I’ll skip the tomb
And row my blossoms o’er!
Pray gather me –
—Anemone –
Thy flower – forevermore!
J31/F7/1858
Zomer voor u, sta mij toe
Als de Zomerdagen zijn gevlogen!
Uw muziek blijft klinken, als Zwaluw
En Wielewaal – klaar zijn!
Om voor u te bloeien, sla ik het graf over
En roei mijn bloesems over!
Ik bid je: pluk mij –
—Anemoon –
Uw bloem – voor altijd!
To fight aloud is very brave –
But gallanter, I know
Who charge within the bosom
The Cavalry of Woe –
Who win, and nations do not see –
Who fall – and none observe –
Whose dying eyes, no Country
Regards with patriot love –
We trust, in plumed procession
For such the Angels go –
Rank after Rank, with even feet –
And Uniforms of Snow.
J126/F138/1859
Openlijk strijden is erg dapper –
Maar moediger, weet ik,
Is wie in de Boezem de strijd aangaat
Met de Cavalerie van Weeën –
Wie overwint, en geen publiek die het ziet –
Wie instort – en niemand merkt het –
Wiens stervende ogen, door geen land
Met Vaderlandsliefde worden geëerd –
We vertrouwen erop dat voor hen
De Engelen in een gevederde processie gaan –
Rij na Rij, met gelijke tred –
En in Uniformen van sneeuw.